Indy (16) wil doorgaan voor haar zusjes die Stintongeluk niet overleefden
Indy komt aan het woord in ‘Vijf jaar na de Stint’, een documentaire die zondag vanaf 22.25 uur op RTL4 te zien is. Programmamaker Humberto Tan praat hierin met Indy en haar ouders. Vader Erwin prijst het karakter van hun dochter.
Indy zat op 20 september 2018 met haar zusjes Dana (8) en Liva (4) en twee andere kinderen uit Oss, Fleur (6) en Kris (5), in een Stint. Deze ‘elektrische bolderkar’ kwam die ochtend op het spoor in botsing met een trein. Ook de begeleidster uit Heesch van een kinderdagverblijf die de Stint bestuurde, raakte hierbij gewond. Het ongeluk maakte in heel het land veel emoties los.
"We waren aan het zingen, het was wel gewoon gezellig."
Indy kan zich nog herinneren dat ze voor de fatale klap in de Stint aan het zingen waren. “Ik weet niet meer welke liedjes, maar het was wel gewoon gezellig”, vertelt ze tegen Tan. Na het ongeluk kwam ze in de bosjes naast het spoor terecht. ‘Een aardige man’ ontfermde zich als eerste over het meisje. “Dat is het beste geweest op dat moment. Ik wist niet wat er aan de hand was. Anders was ik misschien in totale paniek geraakt en had het anders kunnen aflopen.”
Wendy van Hees, de moeder van Indy, Dana en Liva, kreeg via een vriendin te horen dat er een dodelijk ongeluk was gebeurd. Vader Erwin vertelt: “Twee agenten zijn toen bij ons aan de deur geweest. Die vertelden dat Dana en Liva dood waren en Indy zwaargewond. Toen is Wendy volgens mij flauwgevallen. Ik wilde vooral ook weten hoe het met Indy ging.”
"Ga maar eens vertellen dat je zusjes er niet meer zijn."
Indy zou dagen in een kritieke situatie verkeren. Haar kon pas later worden verteld dat Dana en Liva waren overleden. Wendy: “Ga dat maar eens vertellen dat haar zusjes er niet meer zijn. Zeker omdat zij nog voor haar leven aan het vechten was.” Indy is nog naar het mortuarium geweest: “Om het te kunnen accepteren. Nu is het echt”, zegt ze.
Het is inmiddels vijf jaar later. Vijf jaar waarin Indy dagelijks aan haar omgekomen zusjes denkt, een periode ook met een pittige revalidatie. Met hulp van een rollator en krukken moest ze opnieuw leren lopen. Ondertussen ging ze ook naar school. Ze rondde een opleiding in het middelbaar onderwijs af en begint binnenkort aan een opleiding voor interieurdesign.
"Ze is zo sterk, je hoort haar nooit klagen over pijn."
Vader Erwin is enorm trots op zijn dochter: “Die is zo sterk, zo krachtig en je hoort haar nooit klagen over pijn.” Indy zegt in de RTL-documentaire dat ze wil doorgaan, voor haar zusjes: “Omdat die ook zouden willen dat het goed gaat. Dat zou ik ook voor hun willen, stel ik was er niet meer geweest en zij wel.”