Daniël overleed aan meningokokken: 'Ik stuur hem nog wel eens een appje'

1 september 2023 om 19:00 • Aangepast 12 september 2023 om 02:04
nl
In het huis van Daniël van Bokhoven (20) uit Eindhoven staat de klok al vijf jaar stil. In de zomer van 2018 voelde hij zich namelijk niet zo lekker. En wat eerst nog een onbezorgde kater leek te zijn, bleek de meningokokkenziekte. Binnen één week tijd werd hij ontzettend ziek en moest hij geopereerd worden. Uiteindelijk kwam Daniël te overlijden. Hoewel de wereld bleef draaien, zijn klasgenoten afstudeerden en gingen samenwonen, staat de tijd in het huis van zijn ouders en zus nog altijd stil.
Profielfoto van Carlijn Kösters
Geschreven door

"Dat verdriet verandert niet", vertelt Daniëls moeder Yvonne. Ieder jaar ziet ze de data voorbij komen, die in haar geheugen staan geprent. Op 24 augustus, toen werd hij ziek. Op 25 augustus ging hij naar het ziekenhuis. "En 30 augustus is de vreselijkste dag die je kunt beleven", zegt ze. Dat was de dag dat Daniël overleed.

Die data blijf je maar tegenkomen. "Dan zie je het op een kalender of op een blikje als houdbaarheidsdatum. Je wilt er niet aan denken, maar het is alsof je lijf het vanzelf doet."

"De glans is een beetje van het leven af."

Ondertussen draait de rest van de wereld verder. Als moeder moet je ook weer gaan werken, sporten en koken. "Maar bij alles wat je doet, vraag je je af waar hij nu zou staan", vertelt Yvonne. "Iedere dag is heel lastig, dat blijft. Dat is voor altijd, tot je zelf moet gaan. Je hebt je dagelijkse bezigheden en doet je dingen, maar de glans is een beetje van het leven af."

Het zijn zware woorden, van een moeder die haar zoon verliest. Want dat verdriet is nog altijd onbeschrijflijk groot. Het is allesomvattend, overspoelend. En dat is elke dag opnieuw. "Elke ochtend zeg ik hem goeiemorgen en elke avond wens ik hem welterusten", vertelt ze. "Soms stuur ik hem zelfs nog een WhatsAppje om te vertellen dat ik hem mis." In huize Van Bokhoven gaat er geen dag voorbij waarop Daniëls naam niet valt. Hij is daar nog steeds, ook al is het niet fysiek.

"Bij elke mijlpaal denk ik aan Daniël."

Ondertussen is het merendeel van Daniëls vrienden afgestudeerd. In vijf jaar kan er veel gebeuren, zeker als je begin twintig bent. Mensen beginnen aan hun eerste baantje, hebben voor het eerst een lange relatie en kopen hun eerste auto. Net zoals Lisanne Smeekens, de beste vriendin van Daniël. Ze is al een paar jaar klaar met haar studie en heeft een vaste baan in de journalistiek. "Maar bij elke mijlpaal denk ik aan Daniël. Dat ik hem daar graag bij had gehad. Dat ik hem dat ook zo had gegund."

Samen houden ze de herinnering aan Daniël zo levend mogelijk. “De steun vanuit zijn vrienden is nog steeds enorm”, zegt zijn moeder erover. Dat doet veel met het gezin Van Bokhoven.

Afwisselend met haar man gaat ze elke thuiswedstrijd naar PSV, samen met twee van Daniëls vrienden. Ze wonen de wedstrijden bij met zijn seizoenskaart, zodat zijn stoeltje ook echt altijd zijn stoeltje blijft. Wat dat betreft had Daniël de liefde van zijn leven allang gevonden. "Nu moet er wel een engeltje op de goal zitten", zegt een vriend tijdens de wedstrijd van PSV tegen Rangers FC. "Of als ze tijdens de Champions League tegen Arsenal en Sevilla loten, wat nog zo'n liefdes van hem zijn, dan is het net alsof hij dat geregeld heeft."

De meningokokkenziekte is een ernstige infectieziekte, die via een hersenvliesontsteking of bloedvergiftiging een fatale afloop kan hebben. Sinds 2002 worden kinderen tegen de ziekte gevaccineerd, maar er bestaan verschillende varianten van. Een van die varianten had tussen 2015 en 2018 een toename, waarna ook deze in het vaccinatieprogramma is meegenomen. Sindsdien daalt het aantal ziektegevallen weer.

LEES OOK: 'Het was de hel op aarde', moeder overleden student doet oproep voor inenting tegen meningokokken

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.

Deel dit artikel
Download de app en draag het gevoel van hier altijd bij je!