Harrie heeft zijn eigen bos: 'Als klein jochie snapte ik er niets van'
Brabant bestaat voor 74.641 hectare uit bos. De familie die het meeste bos bezit in Brabant, is de familie Van Puijenbroek uit Goirle, bekend van de textielfabriek. De familie heeft zo'n 830 hectare Brabants bos in handen. De 45-jarige Harrie snapte er als klein jongetje niets van. Want hoe kun je nou als familie eigenaar zijn van een bos?
"Het beheer van een landgoed is een hele verantwoordelijkheid."
In 2015 nam hij het beheer over van zijn vader. "Ik vind het hartstikke leuk. Ik heb de mooiste baan van Nederland. Daar ben ik van overtuigd. Er kan er maar één hier in het bos beheerder zijn en gelukkig ben ik dat. De rest van de familie had daar niet heel veel interesse in."
"Het beheer van een landgoed is heel fijn, maar ook wel een verantwoordelijkheid. Als bosbeheerder neem je alleen maar beslissingen die invloed hebben op de lange termijn." Zo heeft Harrie nu te maken met de beslissingen van zijn ooms, zijn vader en zijn groot- en overgrootvader. En zo is hij op zijn beurt weer bezig met de toekomst. "Dus alle beslissingen die ik nu neem, daar krijgen straks mijn kinderen en kleinkinderen mee te maken."
Het landgoed Gorp en Roovert is vrij toegankelijk. "Daarom hebben wij ook een aantal mensen in dienst die de bezoekers in goede banen leiden." Harrie houdt zich vooral bezig met het productiebos, het natuurbosbeheer en het aanvragen van subsidies.
Zo'n tachtig procent van het bos van familie Van Puijenbroek wordt gebruikt voor houtproductie. "Maar we doen niet aan vlaktekappen waarbij grote percelen vrijgemaakt worden. Nee, er worden echt selectief bomen verwijderd, zodat andere bomen daarvan profiteren."
"Het bos moet er vooral blijven voor iedereen, om ervan te genieten.
Daarnaast is zo'n 70 tot 80 hectare van landgoed Gorp en Roovert natuurbos: "Een stuk bos waar je alle natuurlijke processen hun gang laat gaan." Hier worden boomsoorten geplant die er nu niet meer zijn, maar vroeger wel stonden. "Er staan onder andere fladderiepen, winterlindes, esdoorns en zoete kersenbomen." De rest van dit gebied wordt volledig met rust gelaten.
Harrie wil nog tot zijn pensioen doorgaan met het uitvoeren van zijn 'nobele taak'. "Het bos moet er vooral blijven voor iedereen: voor mijzelf, mijn familie en voor alle mensen die hier komen, om ervan te genieten. Het is een hartstikke mooie plek en die willen we graag in stand houden."
LEES OOK: Stikstof bedreigt Brabantse bossen, maar van wie zijn die eigenlijk?