De dochters van Corrie S. zagen geen andere mogelijkheid dan steeds maar aangifte te doen tegen hun eigen moeder en een contactverbod te eisen. Een van de dochters is nu 29 jaar oud en vertelde tijdens de zitting dat ze geen dag rust heeft: “Ik sta met die onrust op en ga ermee naar bed”, vertelde ze de rechters en ook haar eigen moeder. “Dit is geen leven, dit is overleven.”

Corrie keek regelmatig om naar haar dochter, die schuin achter haar zat. Ook keek ze bij het begin van de zitting even achterom naar de tribune achter haar, waar haar andere twee dochters zaten. Van haar gezicht was niet veel emotie af te lezen, behalve misschien een soort verlangen.

Heftige scheiding
Er hing duidelijk wat spanning in de zaal. En dat is ook niet gek. Al 13,5 jaar hebben de dochters geen contact meer met hun moeder. Na een heftige scheiding kozen de dochters ervoor om hun moeder niet meer te zien. “Er is iets geknapt, toen in 2009”, verklaarde Corrie.

Maar Corrie legde zich er niet bij neer. Zij wilde wel contact, zij wilde wel voor haar dochters zorgen. “Dat is moederliefde”, hield ze de rechters voor. “Ik zou vriendinnen met ze kunnen zijn en ik kan ze veel bieden.”

En ondanks aangiftes van haar dochters en werkgevers en een contactverbod, zocht ze op allerlei manieren toch naar een mogelijkheid om haar dochters te spreken.

Grove verhalen
“Er is nooit een gesprek geweest”, treurde Corrie. En dus probeerde ze heel vaak tot een gesprek te komen via een werkgever, via Facebook of e-mails. Corrie had bijvoorbeeld tientallen keren gebeld naar het werk van een van de dochters en dertien keer de voicemail ingesproken met allerlei grove verhalen en details over haar dochter en haar werkgever.

Bij een latere werkgever kreeg ze ineens haar dochter als contactpersoon voor een eventuele baan in de zorg. En via de werktelefoon stuurde ze dan weer allerlei berichtjes.

Een andere dochter benaderde ze vele malen via Facebook om haar te vragen voor een lunch of een afspraak. Daarnaast belde ze vaak 112 of het 0900-nummer van de politie om aandacht te vragen.

'Therapie nodig'
Een van de dochters vertelde de rechters dat ze veel therapie nodig heeft om de jarenlange stalking van haar moeder te verwerken. “Dit moet stoppen, ik wil rust”, zei ze. “School, bijbanen, stages en bij mijn werkgevers. Overal blijft ze me lastigvallen.”

Toen de dochters eind vorig jaar weer aangifte deden tegen hun moeder, werd de zaak opnieuw opgepakt door de politie. Uiteindelijk werd Corrie in maart opgepakt en ze zit nog steeds in de cel.

Corrie verklaarde constant haar liefde aan haar dochters tijdens de zitting. “Je wilt het beste voor je kinderen”, herhaalde ze keer op keer. “En ik mis ze verschrikkelijk.”

Waanbeelden
Maar Corrie lijkt niet te beseffen dat haar kinderen iets heel anders willen, zo concludeerden deskundigen. Een psycholoog en psychiater kwamen namelijk tot de conclusie dat Corrie een psychotische stoornis heeft en last heeft van waanbeelden. Hun advies is dan ook om Corrie tbs met dwangverpleging op te leggen.

En daar sloot de officier van justitie zich bij aan. “Ze is ontoerekeningsvatbaar en beseft niet wat haar gedrag met haar dochters doet. Het gevaar dat ze haar dochters weer gaat stalken is erg groot en ze houdt een behandeling al jaren af. Daarom moet ze nu gedwongen worden opgenomen.”

Corrie verklaarde keer op keer tijdens de zitting dat ze haar dochters nooit meer lastig gaat vallen, maar gezien de feiten die op tafel kwamen, lijkt dat lastig voor haar. Maar aan het einde van de zitting leek het kwartje gevallen: “Het is diepdroevig, maar ik heb nu eindelijk rechtstreeks van mijn dochter gehoord dat ze me niet meer wil zien. Daar ga ik me aan houden.”

De rechter doet uitspraak op 26 september.