Dieuwke groeide het grootste deel van haar jeugd op in Dommelen. Vanwege haar studie verhuisde ze van Brabant naar Amsterdam. "Om nieuwe mensen te leren kennen, was ik veel bij introfeestjes. Toen ik bij studentenroeivereniging Nereus een feestje had, vond ik het erg leuk. Ik heb me dronken ingeschreven."

Roeien was niet helemaal haar ding kwam ze al snel achter. Ze bleef wel lid van Nereus en na een selectie werd ze aangesteld als stuurvrouw bij de acht roeiers van haar vereniging. "Na een traject van vier jaar pakten we ineens een heel verrassende wereldbekeroverwinning, een unieke prestatie op clubniveau."

De winst bleef niet onopgemerkt bij de landelijke bond. Dieuwke kwam in beeld bij de bondscoach van de nationale vrouwenploeg om als stuurvrouw aan de slag te gaan. Dat deed ze en na een aantal jaar maakte ze de overstap naar de mannen. Tussen de grote, sterke roeiers van de Holland Acht zit dus de 1.60 meter lange Dieuwke. "Ik ben van nature 53 kilo, maar voor wedstrijden is het minimale gewicht 55 kilo. Ik drink dan liters water om op gewicht te zijn."

Daar waar de breedgeschouderde roeiers al zwetend en kreunend in de boot zitten, is Dieuwke degene die niet meedoet aan het 'fysieke geweld'. "Als stuurvrouw heb ik een gevarieerde rol. Zo ben ik bijvoorbeeld de ogen van de boot. De mannen zien niet wat er om hen heen gebeurt en wat hun positie precies is. Door het geven van commando's kan ik ze informeren en motiveren. Ik ben geen coach, maar ik herhaal ook de belangrijkste punten waar we ons op moeten richten."

Ze is daarnaast een luisterend oor voor de roeiers. "Tijdens boottrainingen ben ik er bijna altijd bij, maar ook in de winter wil ik die feeling houden met de groep. Bijvoorbeeld na een krachttraining knoop ik gesprekjes aan of als ze in een eenpersoons-roeiboot zitten fiets ik een stuk mee. Het draait in de boot om vertrouwen. Ik wil weten wat er speelt in de hoofden."

Fysiek is het geen zware job, maar mentaal is het wel een flinke uitdaging. "Ik wil acht roeiers en een coach tevreden stellen. Mentaal ingewikkeld, maar ik ben onwijs happy in de boot. We hebben een hele leuke groep, ik bedank ze gekscherend weleens voor 'de mooie ritjes'."

Door de tweede plaats op het WK van vorige week is het olympisch ticket binnen. De boot is verzekerd van deelname, de inzittenden kunnen nog worden gewisseld. "Je weet het nooit helemaal zeker, maar ik denk dat het wel goed zit. Ik lig goed in de groep en voel dat de mannen me er graag bij willen hebben."