Bij haar vader sliep ze de afgelopen maanden op een stretcher, midden in de keuken. “Wel makkelijk dichtbij de koelkast”, grapt ze. “Maar het is allesbehalve ideaal. Mijn vader heeft maar één slaapkamer.”

Daar midden in de keuken hield ze het twee maanden vol. De maanden daarvoor had ze al twee andere adressen gehad waar ze niet eeuwig kon blijven. Het huis dat ze samen met haar ex huurde, kostte haar 1300 euro per maand. Dat kon ze in haar eentje niet opbrengen. "En logeren bij vrienden en familie houdt een keer op”, onderbouwt ze de stap om naar een daklozenopvang te gaan.

De 25-jarige Azra is de schaamte voorbij en vindt het belangrijk dat haar verhaal verteld wordt. In het dagelijks leven werkt ze bij een supermarkt.

Bij de woningstichting kreeg ze geen voorrang op een sociale huurwoning. “Vooral in gevallen waarbij er anders kinderen op straat staan, wordt urgentie gegeven”, valt te lezen in een e-mail die Azra van Woningstichting De Zaligheden kreeg. Van een alleenstaande wordt verwacht dat zij zelf een kamer kan vinden of bij vrienden of familie terecht kan.

Ook de gemeente Reusel-De Mierden kon Azra niet aan een woning helpen. In een e-mail van de gemeente wordt Azra gewezen op de mogelijkheid om aan te kloppen bij de sociale opvang in Eindhoven. Dat is de stap die ze bijna drie weken geleden genomen heeft: ze slaapt nu bij maatschappelijke opvang Springplank040.

“Het is een noodoplossing. De eerste drie nachten sliep ik slecht en ik heb veel gehuild. Dit is toch wel zo’n beetje de laatste plek waar je terecht kunt.”

Ze slaapt met drie andere vrouwen op een kamer, verder is er een gemeenschappelijke ruimte met een grote keuken en een woonkamer. Eten doet ze bij haar vader, die ook op haar hondje past. In de avonden moet ze vóór tien uur binnen zijn.

“Ik zit niet tussen de junkies ofzo, dat valt mee. Er zijn wel mensen met een drugsverleden of een alcoholprobleem maar dat geldt niet voor mij. Mijn grootste probleem is dat ik geen huis heb.”

Thijs Eradus, directeur van Springplank040, ziet dat het aantal mensen in de opvang dat vooral een woonprobleem heeft groeit. Volgens hem is dat aantal de afgelopen tien jaar steeds meer gestegen. "Het is bizar dat deze groep bij ons terechtkomt, die zagen we eerder niet binnen de opvang."

Wekelijks reageert Azra op het complete woningaanbod van de woningstichting. Daar zit wat vooruitgang in. Een jaar geleden stond ze nog op nummer 180, de laatste keer dat ze reageerde eindigde ze als nummer 17 op de lijst van kandidaten.

"Aan een appartementje met één kamer heb ik genoeg. Als ik alleen met m’n hondje op de bank kan liggen onder een dekentje, ben ik tevreden."

LEES OOK:

Moeder en dochter zijn dakloos: 'Dan voel je je echt een mislukkeling'

1500 daklozen geteld: ‘Een lachertje, het zijn er zeker dubbel zoveel'