Volgens Nikki klopt het standaard beeld van een dakloze allang niet meer. Het beeld van de zwerver die met een blikje bier bij de supermarkt staat. Dat blijkt ook uit de nieuwe telling van het Kansfonds die in Noordoost Brabant is toegepast. Bijna een derde van de bijna 1500 getelde daklozen is een vrouw. Opvallend is dat bijna een kwart minderjarig is.

Nikki had een woning met een contract voor vijf jaar, maar moest na negen maanden dat huis uit. Ze wist helemaal niet dat zij en haar dochtertje niet zomaar op straat gezet konden worden. “Ik was daar niet mee bezig en ging akkoord. Dus eigenlijk gewoon dikke pech”, zegt Nikki tegen de NOS.

De eerste maanden sliep ze bij vrienden op de bank om uiteindelijk bij haar vader in te trekken. ”Bij vrienden aankloppen vond ik niet zo heel erg, omdat ik overtuigd was dat het heel tijdelijk zou zijn. We hebben in Nederland toch een goede verzorgingsstaat? Dan is het toch niet mogelijk dat een moeder met kind op straat komen te staan?”

Dat ze nog steeds geen huis heeft voor haarzelf en Kiki, voelt als falen, zegt Nikki. “Dan voel je je echt een mislukkeling. Dan trek je ook minder snel aan de bel.”

Ze denkt dat haar dochter flexibel geworden is van al dat verhuizen, maar zegt ze: "Ik denk vooral dat voor een stabiele ontwikkeling van een kind het heel belangrijk is om een vast thuis te hebben. Een dak boven je hoofd is iets anders dan een thuis.”

Nikki is met haar dochter niet letterlijk op straat komen te staan omdat ze een sociaal netwerk had waar ze op kon terugvallen. Het leed was anders niet te overzien geweest. “Dan ben je echt de lul en ik denk dat er best veel van zulke mensen zijn.”