Yvon kreeg in 2002 een relatie met John Boom. Boom scheidde na 30 jaar van zijn vrouw Jeannette Adriaanse, ze waren 35 jaar samen. Boom ging nooit met K. samenwonen.

In 2010 kreeg Boom een hersenbloeding en een jaar later stapte hij uit het leven. Voor Adriaanse nog altijd moeilijk te bevatten. Want zelfdoding was volgens haar niets voor hem: “Hij was verschrikkelijk katholiek. Zelfmoord was een doodzonde. Maar zij heeft hem gemanipuleerd. Hij had geen eigen wil meer. Vanaf het begin was zij een heel sterke vrouw die inspeelde op de situatie.”

Precies dat is wat Yvon K. volgens justitie ook heeft gedaan bij de dood van supermarkteigenaar Chris Grinwis. Ze stond terecht voor zijn moord, maar een paar dagen voordat de rechter uitspraak zou doen, beroofde ze zichzelf van het leven. Justitie denkt dat Yvon K. Grinwis had vergiftigd omdat ze uit was op zijn erfenis. En die gang van zaken lijkt volgens Adriaanse sprekend op wat zij met K. en haar ex John Boom had meegemaakt.

Adriaanse geeft Booms afscheidsbrief aan ons ter inzage, om te gebruiken voor dit artikel. Een getypte brief van twee kantjes plus een derde bladzijde over de afhandeling van zijn erfenis. Alle bladen zijn rechtsonder voorzien van Booms paraaf. De kinderen kregen een rouwbrief met deze brief erbij. “Van John moest dit meegestuurd worden”, schreef Yvon K. erboven.

Op de eerste pagina legt Boom uit waarom hij het leven na zijn beroerte niet meer ziet zitten: “John Boom, de passionist, de gedreven en enthousiaste man met een flinke dosis ADHD (…) die John is op 29 september 2010 al gestorven. Niet het lijf maar wel de geest, de spirit, het karakter.”

Daarna, op bladzijde 2, zijn liefdesbetuiging aan Yvon: “Ik hield en hou zo onvoorstelbaar veel van jou. (…) Jij hebt nooit iets gevraagd, alleen gegeven.”

De brief toont aan hoezeer John in de ban leek te zijn van Yvon en hoe sterk hij zich had afgekeerd van zijn familie. K. deed alles voor hem, zijn familie liet hem links liggen: “Ook in de afgelopen periode er veel mensen zijn (sic) die zeggen als er iets is, dan laat het maar weten, maar o wee als er iets gevraagd wordt (klusje of zo) dan zijn ze nergens.”

Als het gaat om zijn erfenis, is de brief kraakhelder: “Jij krijgt alles wat ik bezit. Als dank voor je steun (en jij was de enige) en omdat ik vreselijk veel van je hou.”

Toch is John zijn familie niet helemaal vergeten. “Mocht er een familielid iets willen claimen van spullen: alleen mensen die jou gedurende langere tijd aandacht hebben gegeven mag je eventueel ‘belonen’ met enkele privéspullen. (…) En mocht de familie dwars gaan liggen op welke manier dan ook dan ga ik bij ze spoken.”

“Ik vind het afschuwelijk dat mijn kinderen zoiets moeten lezen”, zegt Booms ex-vrouw Adriaanse. Zijn handtekening staat eronder. Maar zou John Boom dit echt zo hebben opgeschreven? Adriaanse: “Dit is hem niet”. Zij ziet er de hand van Yvon K. in: “Natuurlijk heeft ze hem geholpen. Ik heb niet voor niets bij de politie gemeld dat het stinkt. En een aantekening laten maken dat als zoiets met dodelijke afloop nog eens zou gebeuren bij Yvon K., dat dit niet klopt.”

Na Booms overlijden houdt K. op geen enkele wijze rekening met gevoelens van zijn kinderen. Ze vertelt ze niet over zijn dood en regelt de uitvaart op haar manier. Pas als het afscheid achter de rug is, stuurt Yvon K. haar eigen jongste dochter, dan 15 jaar oud, naar de jongste dochter van Boom om de rouwbrief te overhandigen.

Adriaanse hoorde het nieuws van haar dochter: “Ik dacht meteen ‘Oh mijn God, wat gaat er nu allemaal gebeuren?' De kinderen vroegen zich af waarom het hen niet was gegund om afscheid te nemen? Dat was zwaar.”

Niet veel later volgt een korte, zakelijke brief van K. aan de dochters van Boom. “Tilburg, 25 augustus 2011. Betreft: Erfecht. N.a.v. het erfrecht van uw wijlen vader (sic) John Boom het volgende; Zoals u weet, heeft uw vader u onterfd”.

Yvon K. is er zich van bewust dat de kinderen, ook al zijn ze onterfd, nog altijd recht hebben op een kindsdeel. Ze deelt ze mede: “Wilt u uw legitieme deel opeisen, dan kunt u dit aan mij als erfgename schriftelijk kenbaar maken op onderstaand adres.” Ze geeft de kinderen vier weken de tijd hun beslissing kenbaar te maken. “Hopende u zo voldoende geïnformeerd te hebben”, sluit ze af.

“Als ze dit hadden gedaan, had Yvon misschien honderd euro overgemaakt”, zegt Adriaanse erover. Terwijl de kinderen wel degelijk wisten dat ze heel veel had. Ze heeft ook meteen van alles verkocht van John, zijn auto bijvoorbeeld.”

Wat volgt, is een juridische strijd tussen Yvon K. en Eveline, de oudste dochter van Boom, de jongste twee dochters zijn afgehaakt. K. trekt alles uit de kast om het betalen aan de kinderen zo veel mogelijk te traineren. Ze wil een betalingsregeling treffen, want ze kan het niet betalen, hoort oudste dochter Eveline in een email op 24 februari van haar advocaat. Die is daardoor verrast: “Een dergelijk verzoek komt niet vaak voor. Ik ben het nog niet eerder tegengekomen.”

Tegelijk met de procedure van Eveline tegen K., loopt ook een rechtszaak van K. tegen Jeannette Adriaanse, de ex-vrouw van Boom. Omdat Boom is overleden, komen er uitkeringen van spaarverzekeringen en pensioenpolissen vrij.

Adriaanse krijgt geld uit een lijfrenteverzekering. Het is haar oudedagvoorziening. Maar K. meent dat zij recht heeft op dat geld. Ze spant een zaak tegen Adriaanse aan. In de procedure verwijt ze Adriaanse financieel wanbeleid.

Yvon K. neemt geen halve maatregelen. Ze legt beslag op de uitkeringen van de polis aan Adriaanse en ze stuurt deurwaarders op haar dak. Tussen 21 augustus en 17 oktober 2011 liefst vijf keer. “Tijd om te rouwen kregen we niet van Yvon K. en die tijd nam ze zelf ook niet. Want het ging haar puur om het geld.” De deurwaarder legt beslag op een bedrag van ruim 80.000 euro.

Adriaanse trekt aan het langste eind. Als de polis naar K. gaat, wordt Adriaanse 'in beginsel onredelijk benadeeld', vindt de rechter. De eis van K. wordt afgewezen en zij moet de proceskosten betalen.

Maar hiermee is voor K. de zaak nog niet af: ze gaat in hoger beroep. En ook hier krijgt Adriaanse gelijk. Toch is de zaak dan nog niet klaar. De advocaat van Adriaanse moet die van K. aansporen de proceskosten van beide zaken te betalen en dreigt met de deurwaarder: “Cliënte gaat ervan uit, dat het niet zover behoeft te komen.”

Pas in 2014 komt deze zaak, samen met de procedure tussen K. en de kinderen van Boom, tot een schikking. K. betaalt 20.000 euro en heft alle beslagen op en betaalt de bedragen die ze via beslaglegging heeft geïncasseerd terug aan Adriaanse.

Adriaanse rekent het voor. 20.000 euro, gedeeld door drie: dat betekent dat iedere dochter 6.666 euro krijgt. “666, het getal van de duivel”, zegt Adriaanse. Het is volgens haar een schijntje van het werkelijke bedrag waarop haar kinderen recht zouden hebben: zo’n 50.000 euro per persoon. “Maar ze wilden ervan af zijn. Klaar met de rechtszaken en alle ellende die aan Yvon K. kleefde.”

LEES OOK: Jeannette vocht na scheiding met Yvon K.: ‘Ze probeerde mij kapot te maken'

Hoe de zaak rond Yvon K. in elkaar zat, zie je in deze aflevering van Misdaad Uitgelegd.

Nadat Yvon K. overleed, werd de zaak tegen haar voor de moord op Chris Grinwis stopgezet. In deze video zie je hoe dat ging:

In deze video zie je hoe Yvon K. dood gevonden werd in haar huis in Tilburg:

Praten over gedachten aan zelfdoding helpt. Je kunt 24 uur per dag bellen met Stichting 113 Zelfmoordpreventie via 0800 0113 of chatten via en 113.nl.