Een typemachine was voor Simon totaal onbekend. De liefde voor het typen werd bij hem pas weken geleden geboren. Simon zat in een café in Utrecht, waar typemachines stonden. “Ik typte voor het eerst en het klikte meteen. Ik dacht: dit wil ik ook.”

Simon is student elektrotechniek aan de Technische Universiteit Eindhoven. Hij rijdt het hele land door om de machines op te halen. “Ik heb er een opgehaald die helemaal kapot was. Die heb ik helemaal uit elkaar gehaald en gerepareerd. Ik vond het fascinerend. Het was zo leuk, dat ik er nog wel een wilde. Binnen de kortste keren stonden er vier typemachines in mijn woonkamer. Mijn huisgenoot zei: 'Wat moet je met al die dingen? Ga je een museum beginnen of zo?’ Toen dacht ik: nou…"

Simon woont in de monumentale Ventoseflat, tegenover het stadion van PSV. Achter het raam staat een deel van zijn verzameling typemachines. “Ik woon op een plek waar altijd veel mensen langslopen. Om de voorbijgangers te vermaken en mensen blij te maken, ben ik dit museum begonnen. Kinderen noemden het een soort draagbare printers. Dat zijn het eigenlijk ook."

Zijn museum kreeg de naam Tiny Temporary Typewriter Museum, oftewel klein tijdelijk typemachinemuseum. “Ik doe het met een minimaal budget. Het zijn dingen die van zolder komen. Meestal is er iets kapot, zit er een hele laag stof op of heel veel nicotine-aanslag. Dan doe ik mijn best om er weer wat moois van te maken. Zodra ze hun eigen informatiebordje kunnen typen, mogen ze van mij het museum in.”

Op het dak van zijn auto staan vier exemplaren voor zijn verzameling. Zojuist opgehaald bij mensen thuis en bij de kringloop. Simon sjouwt ze naar binnen en zet ze meteen op een stapel die hij nog moet bekijken. “Ik heb er 24,” zegt hij trots.

Met veel liefde demonstreert hij aan de keukentafel een typmachine van de V&D. Het drukken op de toetsen, de aanslagen, het belletje dat rinkelt. Het zal veel mensen herkenbaar in de oren klinken.

“Deze was van mijn overgrootvader en deze van mijn opa. Ze tikten er hun offertes voor bedrijven op. Deze was van mijn moeder. Ze heeft als tiener hierop leren typen. Later is ze secretaresse geworden. Ze heeft nog heel veel getypt in haar leven.”

“Ik heb vaak de gordijnen dicht en dan kan ik wel horen wat er buiten gebeurt. Mensen lezen de bordjes aan elkaar voor. Vaak blijven oudere mensen met kleinkinderen staan. Dan is het gesprek: "Goh weet je wat dat zijn? Dit zijn typemachines. Daar heb ik vroeger ook nog op getypt.”

De typemachines zijn tot en met zondag 29 oktober te zien aan de Mathildelaan in Eindhoven.