Zo'n honderd oud-motorcrossers verzamelden zich woensdag op het circuit van Lierop voor een reünie. Hoogtepunt die dag was een reconstructie van het Nederlands kampioenschap van 1973. Door het ingewikkelde reglement van toen eindigde dat in een chaos.

Tijdens de laatste wedstrijd van het seizoen zou in Lierop de beslissing vallen. De grootste kanshebbers waren Arno Bosch en Hans (roepnaam Han) Brans. Maar door het systeem dat de motorcrossbond hanteerde, was de coureur met de meeste punten niet automatisch winnaar.

Het reglement bepaalde namelijk dat de coureurs over het hele seizoen een derde van hun resultaten mochten wegstrepen. Uiteraard kozen ze er dan voor om hun slechtste wedstrijden te schrappen. Het leidde tot een chaotische en ingewikkelde gang van zaken waarbij flink gerekend moest worden.

"Na elke manche werd er opnieuw geteld", vertelt Arno Bosch. "Iedereen zat te rekenen en de supporters zeiden dat ik in de laatste manche vóór Hans Brans moest eindigen om kampioen te worden. Voor de zekerheid ging ik nog even naar de jurywagen en daar zeiden ze dat de plaats achter hem ook al voldoende was."

De spanning was daardoor te snijden bij de derde en laatste manche. Hans Brans: "Het ging na de start gelijk op en ik lag lang tweede, maar halverwege reed ik Arno ineens wel heel makkelijk voorbij."

Bosch vult aan: "Ik zat voor Hans en hij zat maar te pushen achter me. Ik ben iemand die liever niet te veel risico neemt en ik liet hem daarom voorbij gaan. Ik zou dan toch kampioen worden en na de finish werd ik dan ook door de jury tot winnaar uitgeroepen."

De supporters van Hans Brans snapten er niks van en gingen verhaal halen. Jo Hulsen, voorzitter van M.C. Son, mocht als enige de jurywagen in. "Achter de teltafel zat alleen nog mevrouw Van Erp", zo weet hij nog. "Ze deed heel moeilijk en wilde de punten niet hertellen. Nadat ik me bij de voorzitter beklaagde, gebeurde dat alsnog. Mevrouw Van Erp ging weer rekenen en werd steeds stiller. Hans Brans is kampioen, zei ze uiteindelijk."

Na een kwartier was Arno Bosch zijn titel dus alweer kwijt. "Ik was woest", herinnert hij zich. "Er zijn bepaalde woorden voor, maar die wil niet noemen. Het wringt eigenlijk nog steeds omdat niemand hier ooit sorry voor heeft gezegd. Het voelt nog steeds wrang."

Hans Brans was uiteraard heel blij met zijn titel. "Als de jury niet had geblunderd, hadden we allebei wel wat dieper moeten gaan", zegt de oud-motorcrosser uit Son, die later op de avond pas werd gehuldigd. "Maar ik ben er toen vol voor gegaan en hij niet. Dat is het verschil. Ik ben daarom de terechte kampioen."

Arno Bosch stemt daar mee in. "Mijn supporters zeiden anders, maar ik geloofde de jury. Die zijn er toch voor, zou je zeggen. Ze hebben mij fout ingelicht, maar het is ook een beetje mijn eigen schuld. Dat is zuur als je zo dichtbij bent. Gelukkig ben ik dat jaar wel Europees kampioen geworden. Maar Hans heeft het verdiend."