Nelly koos dorpshuis voor uitvaart van haar man: 'Moest warm afscheid zijn'
Uit nieuw onderzoek van uitvaartorganisatie DELA blijkt dat nog maar vier procent van de Brabanders kiest voor een kerk of moskee voor hun uitvaart. Boy Jansen is de uitvaartondernemer die de diensten in De Borgh verzorgt.
“Ik zie de afgelopen twee jaar echt een verschuiving”, zegt hij. “Je ziet steeds vaker dat mensen een eigen plek kiezen: in de tuin of een boerenschuur. In het dorpshuis komt alles samen, vaak zitten mensen te knutselen of spelletjes te spelen en is er in de zaal ernaast een uitvaart. Het gaat goed samen."
Overigens gebruikt de uitvaart wel een andere ingang. "Dan kunnen we een beetje ongestoord binnenkomen. In het begin was het wennen voor de mensen, maar nu hebben we wekelijks een uitvaart hier", zegt Jansen. "Mensen die het zien, zeggen: doe dat ook maar voor mij. Het is positief dat mensen aan het denken worden gezet."
“In de kerk gelden vaak de regels van de pastoor."
De man van Nelly kon nog meedenken over zijn eigen uitvaart. Ze twijfelden geen moment aan het dorpshuis. "Hij was een huiselijke, gezellige, warme persoonlijkheid. Het moest een warm afscheid worden. Je weet dat er ook mensen zijn die in het dorpshuis hun dagelijkse dingen komen doen, maar iedereen vind het tegenwoordig normaal dat het hier gebeurt."
Teun was een boer en wilde een kleurrijk afscheid. Geen zwart. Hij werd met zijn oude blauwe tractor naar het dorpshuis gebracht. Omringd door kleurrijke boerenbloemen. Zijn kist stond op strobalen. "In het dorpshuis heb je geen regels en voorschriften", zegt Nelly.
Wie denkt dat vooral de oudere generatie nog een traditionele katholieke begrafenis in de kerk wil: ook Teun was in de tachtig. “Ik denk dat deze ontwikkeling alleen nog maar zal doorzetten”, zegt de uitvaartondernemer. “Het afscheid zal in de toekomst nog veel persoonlijker worden. In de kerk gelden vaak de regels van de pastoor. Van de een mag wat meer dan van de ander, maar het draait om het geloof. Dat is natuurlijk goed als dat belangrijk was in je leven, maar de ontkerkelijking is duidelijk."
“Ik heb uitvaarten meegemaakt waar mensen gingen dansen."
Jansen laat de grote zaal zien in het dorpshuis. “We kunnen hier heel veel. We hebben het podium met een groot scherm voor foto’s of films, net wat groter dan bijvoorbeeld in een uitvaartcentrum. We kunnen de zaal groter maken door de scheidingswand weg te halen."
Nog een groot voordeel is de tijd, meent de uitvaartondernemer. “In een uitvaartcentrum kijk je toch vaak op de klok en komt het op de minuut. Hier zit je veel ruimer in de tijd. De druk is weg en dat is prettig. Je kunt hier een dienst van drie uur houden, waarbij ook een lekker hapje geserveerd wordt. Ik heb meegemaakt dat mensen hier gingen dansen met de overledene erbij.”
Nelly heeft een goed gevoel overgehouden aan de uitvaart van haar man in het dorpshuis. “Als ik mensen hierover vertel, dan willen zij het ook graag. Ze zeggen dan: 'Ik wist niet dat het ook zo kon.' Voor jou staat de tijd even stil, maar het leven gaat ook door. En dat kun je hier zien."