Sven was erg moe, zegt hij. Door een combinatie van een hele week werken en, om de week nog even af te sluiten, een paar biertjes in de stad. “Toen ik thuiskwam, dacht ik: nog even een pizzaatje eten. Wat kan er nou misgaan?”

Hij woont pas sinds kort in het huis aan de Anemoonstraat en ook de oven kende hij nog niet zo goed. “Ik wist hoe ik hem aan moest krijgen. Dat was genoeg, maar ja, dan moet je wel wakker blijven natuurlijk.”

De 22-jarige Sven ging ondertussen 'even op de bank liggen’ en viel in een diepe slaap. Hij werd niet wakker van het rookalarm. Hij werd ook niet wakker toen de brandweer voor de deur stond. Zelfs toen de brandweer in zijn woonkamer voor zijn neus stond, sliep hij nog steeds en had hij nog altijd geen idee wat er aan de hand was.

“Ik dacht dat de brandweer me kwam redden van een brand bij de buren. De pizza was ik helemaal vergeten. Het vreemdst was dat toen ik in de tuin stond, ik pas echt wakker werd en doorhad wat er was gebeurd. Daarna kwam er een brandweerman naar buiten met de restanten van mijn pizza.”

Hij kreeg geen standje van de brandweer. “Nee, ik heb niet op mijn donder gekregen, iedereen was erg aardig.” Nogmaals een pizza in de oven gooien als hij zo moe is, doet hij voorlopig niet meer: "De volgende keer bestel ik er wel een.”