"Als ik ergens een hekel aan heb, dan is het afhankelijk zijn", zegt Esther stellig. De afgelopen zeven jaar zijn voor haar enorm afzien geweest. In 2016 kwam haar leven op de kop te staan, nadat ze een bacterie in haar lichaam kreeg. Het bleek de pneumokokkenbacterie, die uitmondde in een bloedvergiftiging. Daardoor verloor ze haar vingers en onderbenen en stopten haar nieren met werken.

Maar Esther wilde niet bij de pakken neerzitten. Dus als je man geen rijbewijs heeft en de taxi's komen je neus uit, dan ga je zelf op zoek naar een rolstoelbus.

"Ik had vijf doelen in mijn leven en daar was zelfstandig rijden er een van", vertelt ze verder. Twee goede kennissen kregen daar hoogte van, maar wisten ook hoe duur een rolstoelbus is. Dus kwamen ze op het idee van een crowdfundactie. "Echt schatten zijn het. Die hebben het opgestart en ons zo enorm geholpen." Ondertussen kon Esther zelf beginnen met het lessen in een aangepaste auto. "Toen heb ik echt zitten huilen omdat ik weer in een auto had gereden."

Toen de actie eenmaal goed en wel op poten stond, kon het delen beginnen. Het ging heel Cuijk door en werd veelvuldig gedeeld door vrienden en familie. "Mama is caissière, dus die kent iedereen", lacht zoon Remy trots. "Die actie liet ook wel zien wat voor effect het had op ons dorp. Zoiets herstelt je vertrouwen in de mensheid wel. Van de 30.000 euro van het streefbedrag, is 25.000 opgehaald via crowdfunding."

"Het is onbegrijpelijk dat mensen dat voor me willen doen", zegt Esther met het ongeloof in haar stem. "Het doet je zoveel goeds als je ziet dat mensen zoiets voor je kunnen missen. Zelfs studenten, die het zelf niet eens zo breed hebben."

Daardoor heeft niet alleen Esther haar vrijheid voor een stukje terug, maar ook voor haar gezin is het als een warme deken. "Het is een verschil van dag en nacht", vertelt Remy. "Eerst was haar wereld niet groter dan de accu van de rolstoel, nu kan ze zelf rijden. En dan kan ze ook een keertje bij mij op bezoek in Tilburg, zonder dat ze van de taxi of de trein afhankelijk is."

En zo staan er nu een hoop bestemmingen op de planning. "Even bij mijn moeder en broer langs, naar mijn vader en mijn schoonzus", somt Esther op. Maar het eerste tourtje, samen met dochter Renske, heeft ze al gehad. "Naar de McDonalds", lacht ze. "Alleen niet door de McDrive, want daar past-ie niet doorheen."