Zo’n drie jaar geleden kocht Frank een oldtimer caravan van een ouder echtpaar. “Zij waren de eerste eigenaren van de caravan. Ze hebben ‘m in 1974 nieuw gekocht en ze zijn er heel zuinig op geweest. Ik heb hem van ze gekocht en de caravan gepimpt. Ik heb opnieuw gestoffeerd, geverfd en blauw servies opgehangen”, vertelt hij. Samen met zijn vriend ging hij ‘s zomers altijd met de caravan naar Zeeland. “Dat zorgde voor zoveel positiviteit. Het was echt een rijkdom om die caravan te hebben en nu heeft iemand ‘m gewoon meegenomen.”

Niet alleen het huisje op wielen is verdwenen, maar ook het geboortebord van Frank is weg. “Tussen het antieke servies had ik mijn geboortebord opgehangen. Het is zo persoonlijk. Ik vind het echt triest dat mensen dit hebben meegenomen. Zij hebben er helemaal niets aan.”

Buiten het kampeerseizoen stalde Frank zijn caravan altijd bij zijn ouders op het omheinde weiland in Made. “Mijn ouders lopen elke dag even met de hond over het weiland. Toen ze daar donderdagmiddag aankwamen, zagen ze dat het hek openstond. De paardentrailer was opengebroken en ze zagen dat mijn caravan weg was.” De ouders van Frank zagen het raampje van de caravan nog wel op de grond liggen. “Als het een echte liefhebber van oldtimers was dan had diegene het raam ook meegenomen, want die zijn best schaars.”

Frank heeft geen idee waar zijn geliefde caravan nu is. “Ik denk dat ze 'm hebben meegenomen naar het buitenland. Ergens hoop ik dat ik hem nog terug krijg, maar je weet het niet. Ik ben echt verdrietig. Zo duur is de caravan niet eens, maar er zit vooral veel emotionele waarde aan.”