Hoe Marc op de platenhoes van U2 terechtkwam
Hij wordt er nog regelmatig aan herinnerd dat hij op de hoes is verschenen maar zelf is hij er nuchter onder. “Maar het wonderlijke is wel, dat het een eigen leven is gaan leiden. Als er iets met U2 aan de hand is, weten mensen mij daarover te bereiken.”
Stakenburg werkte in die tijd bij de KRO, voor het toenmalige Radio3 en mocht verslag doen van Pinkpop in 1981. Het eerste en enige jaar dat de Ierse rockband ooit op het Limburgse festival heeft gestaan. Met op het podium een piepjonge Bono, The Edge, Larry Mullen en Adam Clayton. Klaar om ontdekt te worden. Stakenburg stond op dat moment vooraan bij het podium bij U2.
"Ik zat gewoon twintig minuten ontspannen met ze te praten."
“I Will Follow was toch wel de echte doorbraak van de band. Ik heb Bono en U2 die dag ook geïnterviewd, ik had een leuk gesprek met ze. Ze waren heel nuchter, vriendelijk en toegankelijk. Dus ik zat gewoon twintig minuten ontspannen met ze te praten. Achteraf denk je wel, het is toch een héél grote band geworden.”
Tekst gaat verder onder afbeelding.
Toestemming om op de platenhoes te verschijnen is nooit gevraagd, het overkwam hem gewoon. “Toevallig stond ik daar vooraan bij dat podium voor mijn werk, zo is het gekomen.”
Als muziekjournalist kreeg hij singletjes van artiesten toegestuurd door de platenmaatschappij, zo ook die van U2. Pas toen ontdekte hij zijn portret op de voorkant van de hoes. “De jongens van de platenmaatschappij vertelden mij dat ik erop stond. Ik had geen idee.”
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
Later wordt hij nog een keer verrast als hij afreist naar de Music Hall of Fame in Cleveland. “Daar had U2 een eigen vitrine, ik zag dat hoesje hangen, met mijn gezicht erop. Dat vond ik misschien nog wel grappiger, want dat is toch wel zo’n beetje het belangrijkste muziekmuseum ter wereld.”
Stakenburg interviewde als muziekjournalist heel veel muzikanten. “Maar dat was mijn werk, na verloop van tijd gaat het gek genoeg ook wennen. Ik heb grote namen mogen spreken, zoals David Bowie en Randy Newman. Dat zijn grote muzikanten die ik bewonder. Bob Dylan is het aller moeilijkst om ooit te spreken te krijgen, hem zou ik graag nog eens interviewen.”
"Dan gaan ze ineens naar zo’n megagrote hal. Ik heb al een tijdje niet zoveel meer met die muziek."
Met U2 heeft hij tegenwoordig niet veel meer, bekent hij. De huidige concertreeks van de band in de spraakmakende concertzaal The Sphere in Las Vegas slaat hij rustig over.
“Ik heb daar een beetje tegenstrijdige gevoelens bij. Ze maken eerst een plaat met alternatieve versies van eerdere hits, dat wordt allemaal vrij klein gehouden. Dan gaan ze ineens naar zo’n megagrote hal. Ik heb al een tijdje niet zoveel meer met die muziek. Al hoor ik goede verhalen over het concert.”
En het singletje van I Will Follow, heeft hij dat na al die jaren wel bewaard? “Ik geloof wel dat het hier ergens in huis moet liggen, ik heb het zeker bewaard. Maar ik zou eigenlijk niet weten waar ik hem precies heb gelaten.”
Omroep Brabant Radio duikt deze week in Het Gevoel van de Jaren 80. We stappen in een tijdmachine en gaan zo’n 40 jaar terug in de tijd. De hits uit die tijd en de vergeten parels hoor je van 6 tot en met 12 november. Op de radio bij Omroep Brabant, tijdens 'Het Gevoel van de Jaren 80'.
DIT VIND JE OOK INTERESSANT
Hanny is groot fan van Springsteen en at stamppot met zijn saxofonist