Mannen laten niet snel tranen zien, merkt Tim: 'Heel anders dan vrouwen'
Een doodgewone dag in 2009 liep uit in een nachtmerrie. Tim was op zijn werk toen zijn vrouw Jennifer ging wandelen met hun zoons en met hun hondje Elsa. Toen de hond een speeltje uit haar bek liet vallen, besloot Jennifer even terug te lopen. Ze wachtte op groen bij het stoplicht en stak over. Op dat moment reed een motoragent zonder zwaailichten of sirenes door rood en reed Jennifer aan.
In het ziekenhuis zag de situatie van Jennifer er ernstig uit, maar het zou volgens artsen goedkomen. Die nacht kreeg Jennifer een hersenbloeding. Ze raakte in coma en overleed. "Totale waanzin", vertelt Tim aan journalisten Eva de Schipper en Evie Hendriks in de podcast Op De Man Af. "Maar je gaat door. De eerste week op adrenaline en in de weken en maanden daarna komt pas het besef."
"Ik heb met Elsa de hond op de grond gelegen van verdriet. Ik heb zoveel gehuild."
Verlies was Tim niet vreemd. Hij groeide op in Oisterwijk waar hij al jong te maken kreeg met verlies. Op zijn dertiende overleed zijn vader, maar tijd om te rouwen was er volgens hem niet in een gezin met vijf kinderen. Daarom gaf hij zichzelf na het overlijden van Jennifer de opdracht om te rouwen mét zijn zoons.
"Later vroeg ik me af of ik zelf wel echt gerouwd had. Dat kwam pas in de jaren daarna. Dat ik met Elsa de hond echt op de grond heb gelegen van verdriet. Ik heb zoveel gehuild", vertelt hij. Het verdriet laten gaan, lucht volgens Tim erg op.
"Ik krijg vaak de vraag van mannen of er een handleiding is voor rouw, maar die is er niet."
Tim werkte jarenlang als journalist en was onder meer adjunct-hoofdredacteur bij de NOS. Na de dood van zijn Jennifer hield hij een dagboek bij. "Later besefte ik dat ik iets in handen had waar ik andere mannen mee kon helpen." Hij schreef verschillende boeken en liet zich omscholen tot therapeutisch coach, waar hij nu andere mannen mee helpt. "Ik krijg vaak de vraag van mannen of er een handleiding is voor rouw, maar die is er niet. Het is heel persoonlijk."
Toch leerde Tim de laatste jaren dat mannen anders rouwen dan vrouwen. "Mannen laten niet makkelijk hun tranen zien. Daarnaast staan geen hulp zoeken en het zelf willen oplossen in ons DNA geschreven." Het besef dat rouw nooit stopt, heeft Tim geholpen. "Om door te leven moet je het verdriet doorleven. Als je bereid bent om door dat diepe dal te gaan, wordt het makkelijker."
Dit verhaal is onderdeel van een verhalenreeks voor de Omroep Brabant-podcast Op De Man Af. In deze podcast banen journalisten Eva de Schipper en Evie Hendriks zich een weg door het hoofd van de man. Dat doen zij door eerlijke gesprekken te voeren met allerlei verschillende mannen, door de mannen in hun eigen leven aan de tand te voelen én door kritisch naar zichzelf te kijken. Verslaggever René Snippert helpt de dames door de markt voor mannen en zelfontwikkeling te verkennen.
DIT WIL JE OOK WETEN:
Mannen huilen minder dan vrouwen en in dit verhaal lees je waarom
In je eentje naar relatietherapie heeft echt wel zin, ontdekte Jan (37)
Hoe Thijs vluchtte in drank, drugs en feesten na de dood van zijn vader én daar weer uit kwam
Meer zelfdoding en vaker verslaafd: 'Man zijn is niet makkelijk'
'Therapie? Dat hoort niet' zeiden Diego's ouders nadat hij uit de kast kwam