Ben voelt zich in het nauw gedreven, met zijn rug tegen de muur. "Ze hadden al akkoord gegeven", zegt hij emotioneel. "De gemeente had het doorgespeeld naar Medipoint, waar ik cliënt ben voor mijn hulpmiddelen. Maar toen hoorde ik opeens niks meer."

Pas toen hij zelf contact opnam met de gemeente en Medipoint, kreeg hij van beide partijen te horen dat ze hem niet verder konden helpen. Er zijn namelijk wat ingewikkelde regeltjes veranderd, waardoor de gemeente niet langer verantwoordelijk is.

Voorheen werd het camerasysteem van Ben vergoed vanuit het Wmo-potje van de gemeente. Dat blijkt in de tussentijd te zijn veranderd en nu betaalt de zorgverzekeraar het, maar daarvoor is eerst een verwijzing van een arts nodig.

"Die heeft Ben nog niet en Medipoint gaat pas leveren als duidelijk is dat de zorgverzekering betaalt", legt een woordvoerder van de gemeente uit. "Helaas kwamen we er pas achter dat dit systeem veranderd is toen Ben al bij Medipoint stond. Maar uiteraard gaan we hem helpen om die verwijzing te krijgen."

Het is een klassiek verhaal van kastje en muur. Ben heeft namelijk al met zijn huisarts gebeld en die zegt juist dat hij bij de gemeente moet zijn. "Iedereen trekt zijn handen ervan af en ze zadelen mij op met het probleem", zegt Ben. Zijn stem trilt als hij erover praat.

Ondertussen komt hij al dagen nauwelijks buiten. "Nu is de buurman met de hond naar buiten", zegt Ben. "Maar elke keer anderen vragen valt niet mee. En dat mag eigenlijk ook niet van Hulphond Nederland, omdat Robbie alleen aan mij mag wennen."

Ben hoopt dat er snel een oplossing komt, want zonder camerasysteem kan hij zijn hond niet uitlaten. "Dankzij die hond kan ik thuis alles nog. Maar als ik hem niet kan uitlaten, moet hij misschien wel mijn huis uit. Dan kan ik niet zelfstandig meer blijven wonen en moet ik terug naar een instelling. En dat vind ik verschrikkelijk."