Lijkbleke kinderen onder 't bloed: ziekenhuis oefent schietpartij op school
Bebloed, lijkbleek en met zichtbare pijn worden de slachtoffers eerst aangemeld, om vervolgens nagekeken te worden in de trauma- en behandelkamers. Het is een realistische gebeurtenis: tot het moment van onderzoek wordt gedaan alsof het om een echte patiënt gaan. Zo ligt een acteur uitgekleed klaar voor een CT-scan.
"Kindslachtoffers maken het emotioneel beladen."
In het scenario gaat het om een schietpartij op een middelbare school. Even later komt er een 15-jarig meisje binnen met de ambulance, die aanwezig was op de fictieve open dag. Ze snakt naar adem en heeft een zuurstofmasker op, haar gezicht zit onder het bloed. Dat met deze oefening ook minderjarige acteurs meedoen is bijzonder, vertelt beleidsadviseur crisisbeheersing Patricia van Roessel. “Voor kinderen doe je alles en er zijn vaak ouders bij, dat maakt het emotioneel beladen.”
De oefening is groots, zo’n 250 man personeel doet mee. De teams oefenen vaker binnen de eigen afdeling, maar organisatie breed gebeurt dat niet jaarlijks. Nu kunnen ook de verschillende crisisteams meedoen met de simulatie om te zorgen dat de afdelingen goed kunnen samenwerken. Alles draait dan ook om communicatie. “Je bent personeelsleden kwijt die mensen weg moeten brengen en je hebt mensen van andere afdelingen die je naar je toe moet halen. Dat maakt het moeilijker”, zegt SEH-arts Roy Ambrosius die de aankomst van patiënten mee coördineerde.
"Ik ben echt heel goed opgevangen."
Niet alleen patiënten worden opgevangen in het ziekenhuis, ook aan de geënsceneerde familie is gedacht. In een crisissituatie als deze weet familie vaak niet waar hun geliefde is en dus gaan ze zelf op zoek. Ze worden opgevangen in een speciale familieruimte. De Eindhovense Jari speelde een jongen met een beperking, die niet zo goed begreep wat er gaande was. “Ze hebben van handschoenen een ballon gemaakt, hebben een rondje met me gelopen. Ik ben echt heel goed opgevangen, dat is mooi om te zien.”
De oefening legt verbeterpunten bloot, zodat het Ziekenhuis Rampen Opvangplan verder geperfectioneerd kan worden. SEH-arts Roy had de boel goed onder controle. “Het was te behappen. We hadden er rekening mee gehouden dat we meer overladen zouden worden met slachtoffers en dan moet je meer keuzes maken.” legt hij uit. Een te makkelijke oefening, of is het team gewoon goed voorbereid? “Dat laatste, zeker”, lacht hij.