"We reden op Rijksweg naar Vierlingsbeek, daar woont mijn moeder", begint Wendy te vertellen. Ze reden op de linkerbaan, bij de vangrail. "Ik denk dat de buizerd daar met een prooi bezig was. We zagen hem vliegen en hoorden een harde klap. Maar we konden niet meteen stoppen op de vluchtstrook."

Het stel reed een stukje door, tot het eerstvolgende tankstation. "Je weet niet wat voor schade je hebt, tot je opeens die buizerd in je grill ziet zitten." Ze zagen de vogel vervlochten in de voorkant van hun auto, met zijn vleugels nog gespreid. Arjan wilde het dier eruit trekken, toen opeens bleek dat-ie nog leefde. "We dachten dat ie dood was, maar toen bewoog hij opeens."

Er zat bloed aan zijn poten, maar het beestje was nog bij. "Dus toen hebben we hem op de stoep gelegd en de dierenambulance gebeld. Alleen zou het een uur duren voor ze hier waren", vertelt Wendy. Het achterlaten van de vogel was alleen echt geen optie voor ze. En eigenlijk waren ze ook maar tien minuten van Wendys moeder vandaan. "Toen is mijn man met de buizerd op de achterbank gaan zitten en ben ik verder gereden", zegt ze.

Het beestje was kalm: waarschijnlijk nog in shock. En hoewel Arjan werd gewaarschuwd voor de scherpe klauwen van de vogel, heeft hij hem een uur lang vastgehouden. Ook bij zijn schoonmoeder thuis. "Daar begon hij wel wat te versuffen, maar we wilden hem niet alleen laten. Net zo lang, tot de dierenambulance er was."

Bij het nakijken bleek de buizerd er heelhuids vanaf te zijn gekomen. Hij was in shock, maar fysiek helemaal oké. Het bloed op zijn poot bleek nog van zijn prooi te zijn. Er zaten zelfs nog ingewanden van in de grill, ontdekte Wendy later. "Hij zal vast wel hoofdpijn hebben, maar je kunt niet in het hoofd van zo'n beestje kijken. We zijn in ieder geval heel blij dat hij nog leeft."

De ambulance heeft de vogel gebracht naar een opvang voor wilde dieren in Deursen, waar hij kan bijkomen van de schrik.