Man is woest op zijn vrouw en wil zijn zoontjes wurgen: cel en tbs geëist
T.A. weet niet veel meer van die bijna fatale dag, zo verklaarde hij. In de rechtbank in Den Bosch vroeg hij zich donderdagmiddag steeds maar af waarom hij zijn kinderen probeerde te vermoorden, want hij herinnert zich weinig meer van die vrijdag in september. Zijn vrouw, die al van hem wilde scheiden en hem nu nooit meer wil zien, vroeg zich af hoe de haat voor haar groter kon zijn dan de liefde voor zijn kinderen.
Doodswensen
T.A. wist het vorig jaar zeker: zijn vrouw ging vreemd. En die gedachte maakte hem gek. In de rechtbank werd een lange stroom aan doodswensen voorgelezen die de man aan zijn vrouw in de zomer van vorig jaar stuurde. Hij schaamde zich voor het vreemdgaan van zijn vrouw en voelde zich verlaten. Volgens deskundigen werd het hem allemaal te veel in de periode voor de wurgpogingen.
In de nacht voor moordpogingen liep het totaal uit de hand. Zijn vrouw durfde niet meer thuis te zijn en zegt dat ze daarom in de auto sliep. T.A. ging ervanuit dat ze bij een andere man was en bestookte haar met bedreigingen. En ook dreigde hij, zoals zo vaak, hun kinderen te doden.
De rechter vroeg T.A. wat hij zich nog wel kon herinneren. Niet veel, vertelde de man. De kinderen hadden die vrijdag naar school gemoeten, maar gingen om onduidelijke redenen niet. T.A. had de hele nacht geruzied met zijn vrouw en had daar ook haar familie en vrienden bij betrokken.
Beelden op Whatsapp
Een vriend en zijn vrouw waren zo bezorgd dat ze die nacht al langsgingen. T.A. was rusteloos en boos en zei dat hij zijn vrouw en kinderen ging vermoorden en daarna zichzelf. Toch gingen ze weer naar huis. Niemand had blijkbaar verwacht dat T. A. zijn woorden waar zou maken, maar helaas gebeurde dat wel.
Het was bizar om te horen dat de man blijkbaar zo om aandacht schreeuwde dat hij beelden van de levenloze kinderen via Whatsapp stuurde naar zijn vrouw en andere familie en vrienden. De paniek bij hen was enorm. Op de beelden was te zien hoe de kinderen op de grond in hun kamer lagen en meteen werd de politie gebeld door alle betrokkenen.
Even sigaretten halen
Binnen een paar minuten wemelde het van de politie op de Elfenbank in Asten. Op het moment dat zij de deur wilden openbreken kwam T.A. eraan. Hij was even sigaretten gaan halen bij de benzinepomp en maakte de deur open voor de agenten. Het was niet in hem opgekomen om zelf 112 te bellen.
Binnen stonden de versufte, huilende kinderen te schreeuwen om hulp. Ze hadden blauw en paars aangelopen gezichten en hoestten en proestten. Uit onderzoek bleek dat ze tientallen seconden gewurgd waren en dat ze het net zo goed niet hadden kunnen overleven. Uiteindelijk hebben ze fysiek niets ernstigs overgehouden aan de gebeurtenis.
Spijt en schaamte
Nu, 15 maanden later, heeft T.A. veel spijt en schaamte. De kinderen missen hun vader, maar snappen niet waarom hij dit heeft gedaan. De hele familie lijdt onder het drama.
Grote vraag in de rechtbank was natuurlijk wat er met T.A. moet gebeuren. Volgens deskundigen heeft de politieke vluchteling uit Azerbeidzjan een aantal stoornissen en is hij erg jaloers. In de periode voor de moordpogingen was hij wanhopig en had hij het gevoel dat hij alles kwijt was. De man werd steeds prikkelbaarder en gaf zijn vrouw de schuld van alles. Hij dreigde haar op allerlei manieren te doden en vroeg ook haar broer om dat te doen.
Minnaar bedreigd
De officier van justitie had daar wel een idee over. T.A. had ook al geprobeerd zijn vrouw te wurgen en ook had hij haar minnaar al bedreigd. Ook in de gevangenis bleef hij plannen maken om zijn vrouw te vermoorden. Zij kreeg ook in gevangenschap nog steeds schuld van alle ellende.
Volgens de officier is T.A. door zijn stoornissen verminderd toerekeningsvatbaar, maar past er toch een flinke gevangenisstraf bij de pogingen tot moord van T.A. Daarnaast zou de man flink moeten worden behandeld voor zijn stoornissen. De officier van justitie eiste dan ook tien jaar cel en tbs met dwangverpleging.
De advocate van T.A. vond de eis van justitie veel te hoog. Volgens haar focuste de man zich door zijn stoornissen als ptss veel te veel op het vreemdgaan. Zij hield de rechtbank voor de man helemaal geen opzet had om zijn kinderen te vermoorden en wist hij helemaal niet wat hij deed. Daarom past, volgens haar geen lange celstraf. Ook tbs met dwangverpleging is veel te zwaar voor T.A., bepleitte de advocate. A. is nu, ruim een jaar later, dankzij zijn huidige behandeling flink vooruit gegaan
De uitspraak in deze zaak is op 21 december.