Hele familie is gek van siervogels, maar nu staat Werner er alleen voor
Met een voergieter in zijn hand loopt Werner in zijn schuur langs de kooitjes vol felgekleurde parkieten. Aan de wand naast de volière hangen ontelbaar veel diploma’s en beoordelingsformulieren. “Sinds 2002 doen mijn vader en ik mee aan wereldshows en later kwam daar ook mijn zoon Wouter bij”, vertelt hij. “In al die jaren hebben we met z’n drieën 64 medailles gewonnen, waarvan 32 keer goud.”
"Ik haal hier mijn ontspanning en plezier uit.”
De liefde voor vogels kent een lange geschiedenis in de familie Voermans. Werners beide opa’s hielden ze al en door vader Wim raakte ook hij ermee besmet. Uiteindelijk stak Werner zo ook weer zijn eigen zoon Wouter (19) aan. “Ik vind ze gewoon prachtig. Iedere gek heeft z’n gebrek en ik haal hier mijn ontspanning en plezier uit.”
Samen hadden ze 200 vogels en met z’n drieën selecteerden ze voor ieder WK de mooiste parkieten. “Die trainden we dan.” Werner gaat met zijn hand over de spijlen van de kooien waar de wedstrijdvogels in zitten. “Je probeert ze te laten wennen aan mensen. Want hoe beter ze zich tonen, hoe beter ze beoordeeld kunnen worden. Zo selecteer je door en de beste gaan naar het WK.”
"Dit is de eerste keer in twintig jaar dat ik zelf niet bij het WK ben.”
Maar dit jaar moet Werner het alleen doen. Zijn zoon heeft de hobby op een laag pitje gezet vanwege een studie in het buitenland. Bij vader Wim laat zijn gezondheid hem in de steek. “Mijn vader is 82 en zit aan het zuurstof. Dus dan gaat het gewoon niet meer”, zegt Werner. Alle vogels van vader Wim en zoon Wouter erbij nemen zag hij niet zitten. Daarom besloot hij ze bij elkaar te brengen en de 100 beste vogels te houden. “Ik vind het best jammer, maar het is niet anders.”
Tien vogels vertrekken volgende week met de vogelbond naar Spanje, waar op 25 januari het WK wordt gehouden. Maar Werner zelf blijft thuis. “Normaal reis ik er altijd achteraan met mijn vader, maar die kan nu niet meer mee. Dus dit is de eerste keer in twintig jaar dat ik zelf niet bij het WK ben”, zegt Werner.
Of zijn vogels ondanks alles toch weer een gouden medaille binnen gaan slepen? “Dat weet je nooit van tevoren. Maar ik heb er nog altijd vertrouwen in en mijn vader volgt alles nog steeds op de voet."
