Wethouder: 'Onderdak voor iedere dakloze die geen Swiebertje wil zijn'
De Swiebertjes van deze wereld krijg je dus nooit in een huis, wil Hendrickx er maar mee zeggen. Maar mensen die ongewild, buiten hun schuld hun huis kwijtraken? “Ik zou willen dat we hen in 2028 al geholpen hebben.”
Hendrickx wil zich dus niet vastpinnen op een jaartal. Actie voor dak- en thuislozen is in haar stad hard nodig. In Tilburg is het aantal is gestegen van 700 in 2018 naar 1100 in 2022. Daarom heeft de gemeente een actieplan. Wonen éérst is de bedoeling.
"Kim heeft een woning nodig."
We spraken er eerder over met de thuisloze Kim, die na allerlei problemen in de schuldsanering kwam. Ze kon haar huur niet meer betalen en woont nu in de daklozenopvang van Traverse.
“Kim heeft een woning nodig”, vindt wethouder Hendrickx. “Waarschijnlijk kunnen haar kinderen weer dan pas naar haar terug. En we weten dat het in het belang van kinderen is dat ze bij hun moeder zijn.”
Maar eigenlijk had Kim nooit dakloos mogen worden, vindt de wethouder. “Ook niet als ze schulden heeft. Bij een woningstichting is dat geen reden iemand op straat te zetten. En we willen ook afspraken gaan maken met particuliere verhuurders. Misschien kunnen we helpen waardoor bewoners tohc hun huur kunnen betalen.”
"Als ze een baan hebben, zijn ze meer dan welkom."
Een groot probleem in de stad zijn dakloze arbeidsmigranten, vooral uit Polen. Zij moeten eigenlijk terug naar hun eigen land, maar willen niet omdat ze zich schamen. Er is een Nederlandse stichting die Oost-Europeanen wil helpen, Barka. En die krijgt meer geld om de hulpverlening uit te breiden.
“We willen er ook zijn voor arbeidsmigranten", vult Hendrickx aan. "Want zij helpen mee om de tekorten op de arbeidsmarkt op te lossen. Nieuw werk kan helpen om hun probleem op te lossen."
Inspiratie voor het actieplan haalt de gemeente uit landen als Finland. Dat is het enige land in Europa waar het aantal daklozen daalt. Binnenkort komt Musti Önlen in Tilburg vertellen over het project VZW Homie in Hasselt in België. Daar worden kwetsbare jongeren die dakloos worden, bij inwoners thuis opgevangen. Dat vindt Hendrickx een goed idee: “Want je wilt dat jongeren met een beetje liefde van hun omgeving kunnen uitproberen om op zichzelf te wonen.”
"Jongeren denken: wat een zooitje thuis. En ze vertrekken."
Het kan om allerlei jongeren gaan. Soms zijn ze door schulden in de problemen gekomen of zitten ze in de jeugdzorg. Hun ouders hebben grote problemen en zetten ze op straat: “Of jongeren denken zelf: wat een zooitje thuis, ik vertrek. En dan belanden ze bij vrienden op de bank of in de opvang bij Traverse. Dat wil je allemaal niet.”
Maar hoe kom je aan mensen die jongeren kunnen opvangen? Hendrickx: “Dan denk ik aan het project 'Kamers met aandacht'. Stadsbewoners die een kamer over hebben, kunnen die beschikbaar stellen. En je wilt niet weten hoeveel ruimte we over hebben. Als je dat zou optellen, zou je geen dakloze meer over hebben.”
Natuurlijk worden mensen die zich melden ook gescreend, zegt Hendrickx: “Je wilt niet dat kwetsbare jongeren bij mensen met de verkeerde bedoelingen terechtkomen. We willen het zorgvuldig doen.” Inwoners die een jongere opvangen, krijgen daarvoor een vergoeding.
In december is de gemeente begonnen met het uitwerken van het actieplan. Hendrickx: “Hopelijk kunnen we in 2030 zeggen: dat probleem was iets van 2024 en dat is nu niet meer aan de orde.”
EERDERE VERHALEN OVER DAKLOZEN:
Een project met daklozen in Hasselt in België
Kim heeft sinds een half jaar geen huis meer
De afgelopen dagen las je hier meer verhalen over daklozen. Dit was de laatste aflevering in deze serie.