De zitting wordt gesloten. De rechter doet over twee weken uitspraak over de zaak: op donderdag 15 februari.

Het laatste woord is aan de verdachte. De rechter vraagt dan ook of Marlon B. nog wat wil zeggen. "Dat ik het echt verschrikkelijk vind, zeker voor de kinderen. Dat is echt zo, ook al denken ze misschien van niet."

Rechter: 'Is dat alles wat u wilt zeggen? Marlon B.: "Ik ben het verder helemaal kwijt voor vandaag. Het zijn veel indrukken."

De officier van justitie reageert op het verweer van de advocaat van Marlon B.

"De gps-registratie is niet honderd procent kloppend, dat weten we. Maar het is zeker dat hij daar is geweest. Ik zeg erbij: de gegevens van voor 6 november waren niet meer terug te halen."

De advocaat van Marlon B. vindt dat 'iets te simpel door de bocht'.

"Er is wel iets gebeurd, maar niet voorbedacht. Dat moet gebeurd zijn in die nacht van 19 op 20 november."

De advocaat wil dat Marlon B. wordt vrijgesproken van moord. Omdat het niet bewezen kan worden volgens hem. "Maar doodslag wel."

"De cliënt is zich ervan bewust dat er iets is gebeurd, maar hij weet niet meer wat."

Marlon B. geeft volgens de advocaat later aan dat hij eerder hulp had moeten vragen. Maar hij was bang dat het gevolgen zou hebben voor de rechtszaak met zijn eerste ex.

"Hij ziet dingen, hij droomt. Hij heeft het idee dat er iets niet goed zit. Hij is niet wie hij altijd is, hij slaapt slecht of niet."

De advocaat van Marlon B. zegt dat hij later is aangesloten. De eerste verhoren was hij er niet bij. Marlon B. had op dat moment nog geen advocaat.

"Want het vinden van Silvana kreeg voorrang, hij moest gehoord worden. Hij dacht zijn medewerking te verlenen door zaken in te vullen. Hij zei: 'Ik probeer zo goed mogelijk mee te denken zodat ze gevonden kan worden.' Hij had de hoop dat ze gewoon weer binnen kwam lopen. Dat was de gemoedstoestand van cliënt op de dag van aanhouding en de dag erna."

Het geheugenverlies is volgens de advocaat niets nieuws. Daar had hij ook last van tijdens de eerste verhoren, maar volgens de advocaat wilde hij juist meewerken.

"Daarom kreeg hij van ons het advies: als je het niet weet, zwijg je."

Het was voor Marlon B. een vast ritueel om bij Half Mijl te gaan wandelen. "Daar heeft hij ook over verklaard", zegt de advocaat. Hij trekt de conclusies over het gps-systeem van de auto in twijfel.

Hij zegt dat het voertuig van zijn cliënt op maandag en dinsdag niet heeft stilgestaan op Half Mijl, in de week dat Silvana verdween. De auto zou in beweging zijn geweest. "Het voertuig blijft in beweging, passeert plaats delict, rijdt door en keert op het einde om weer terug te rijden. Het gaat om aanwezigheid nabij plaats delict van enkele minuten."

De advocaat haalt het bewijsmateriaal aan, de appjes van Silvana, het gevonden zeil, het dna van zijn cliënt op Silvana en de dertien kruiwagens zand die Marlon B. zou hebben uitgegraven.

"Het graf zou in fases zijn gegraven. De getuige moet het zand en het graf hebben gezien. Maar uit de verklaringen van de getuige blijkt dat niet. Ze heeft het zeil gezien, niet de berg zand."

Wat volgt is het pleidooi van de advocaat van Marlon B. De advocaat zegt dat er sprake is van doodslag, en niet van moord. "Er moeten geen overhaaste conclusies worden genomen."

De rechter vraagt wat Marlon B. nog te zeggen heeft op de eis van justitie. Hij zucht diep. "Ik heb meerdere keren gezegd hoe verschrikkelijk ik het vind. Maar wat ik niet meer weet, kan ik niet verklaren."

De officier van justitie eist 24 jaar cel voor het ombrengen van Silvana.

Hij wordt beschuldigd van een bewust voorbereide moord en het begraven van het lijk van Silvana.

Volgens onderzoekers heeft de verdachte geen stoornis, legt de officier uit. "Maar hij heeft wel zelfzuchtige, dwangmatige en afwijkende kenmerken. Maar dit alles is onvoldoende voor een stoornis."

Volgens de onderzoekers is Marlon B. gevoelig voor depressieve stemmingsklachten, waar hij eerder voor behandeld is.

De officier van justitie licht nog eens toe wat de gevolgen zijn voor de nabestaanden. De kinderen van Silvana hebben verschillende vaders. "Een van de dochters had geen contact meer met haar vader. En is nu dus praktisch wees. De meisjes leven gescheiden, ook hun stiefbroertjes zien ze niet meer."

De vader van Silvana heeft dementie. Haar broers moesten hem vertellen dat ze niet meer leefde, legt de officier uit. "Hij blijft nog altijd om haar vragen: 'Waar is Silvana, wanneer komt Silvana weer?'"

"De verdachte weet dondersgoed wat hij heeft gedaan. Hij kiest ervoor om er niet voor uit te komen. Het motief blijft boven de markt hangen. Wat is het motief?", vraagt de officier van justitie zich af.

Het was duidelijk dat Marlon B. veel bezig was met de rechtszaak over zijn kinderen, die dinsdag zou plaatsvinden nadat Silvana overleed.

Dat Silvana zou vertrekken, zou niet in zijn voordeel zijn voor de rechtszaak met zijn eerste ex. Het huis zou worden verkocht. "Het zou zijn stabiele omgeving veranderen", aldus de officier.

Silvana appte de dagen voor haar dood veel met vertrouwenspersonen om haar heen. Ze geeft aan dat ze bang is, hem niet vertrouwt en dat ze 'eerst het weekend moet zien te overleven'.

Ook heeft Marlon B. schulden, 35.000 euro. De rechtszaken kostten hem veel geld en corona had zijn sportschool geen goed gedaan, stelt de officier.

"De verdachte is voordat Silvana werd gevonden bezig geweest met het opwerpen van mist. Hij probeerde zijn hachje te redden. Zijn geheugenverlies is ongeloofwaardig. Dat past ook bij conclusies van deskundigen."

Volgens de onderzoekers zijn er onduidelijkheden in zijn verklaringen. Er zijn geen stoornissen gevonden die het geheugenverlies kunnen verklaren.

Op het moment dat Silvana nog niet was gevonden, heeft Marlon B. niets gezegd over geheugenverlies, zegt de officier van justitie.

Hij verklaarde in een van de eerste verhoren dat ze al weg was die zaterdagochtend. Hij zei ook dat Silvana die nacht in bed lag en dat hij in de nacht verschillende keren uit bed is gegaan en is gaan wandelen.

Volgens de officier heeft hij ook verschillend verklaard over wat hij die vrijdagavond en nacht heeft gedaan.

De officier van justitie gelooft er niks van dat Silvana Marlon B. die bewuste avond zou hebben geslagen met een kussen. Dat heeft hij nooit eerder in verhoren verklaard en hij vindt het opnieuw een klap in het gezicht voor de nabestaanden.

De officier gaat uit van voorbedachten rade, Silvana had vrijdagavond voor 't laatst appcontact met de eigenaar van een verhuiswagen.

"Hij heeft haar in bed omgebracht, door middel van wurgen en smoren, terwijl ze aan het slapen was. Dat is veel aannemelijker dan dat het in een opwelling is gebeurd."

De officier van justitie gaat verder met zijn conclusies. Het graf bevond zich op 35 meter vanaf de verharde weg. "Hij heeft zijn auto op verharde weg gezet, en haar naar het graf gesleept. Of hij is over het land gereden."

De getuige heeft volgens de officier een autobandenspoor gezien.

Er volgt een berekening van de hoeveelheid zand uit het graf en de tijden dat hij op de locatie is geweest. Dertien kruiwagens vol met zand zouden er uitgegraven zijn. Ook is er een schep gevonden op de locatie.

De officier betwijfelt dat de verdachte Silvana daar op zaterdagochtend heeft kunnen begraven in het korte tijdsbestek dat hij daar is geweest.

De getuige heeft ook verklaard dat het uitzonderlijk stil is in het gebied waar Silvana begraven lag. De getuige liep er vaak met haar hond maar kwam amper mensen tegen. In het donker zou ze daar nooit gaan wandelen. Er zijn geen lichten of lantaarnpalen.

Verdachte zei eerder vandaag dat hij op die plek vaak ging wandelen, met zijn kinderen en soms met Silvana. Ook als het wat donker was.

Marlon B. kijkt tijdens de verklaring van de officier van justitie naar beneden.

Het blauwe zeil wordt door de officier aangehaald, dat een getuige eerder heeft zien liggen. Een paar dagen later is het zeil weg, verklaarde de getuige bij de politie.

De vrouw is enkele dagen later teruggegaan naar de plek waar ze het zeil had zien liggen. Daar zag ze omgewoelde grond, ook wist ze dat er een vrouw vermist werd. Samen met de politie ging ze naar die bewuste plek.

Dan blijkt dat daar Silvana begraven ligt. Op het lichaam van Silvana wordt een blauw zeil gevonden.

"Steeds als verdachte naar Half Mijl ging, nam hij z'n telefoon niet mee. In zeven keer dat hij daar kwam, is er geen uitzondering geweest.", legt de officier uit.

Zijn auto is niet verder te traceren dan 6 november. De officier denkt dat B. al eerder aan het graven is geweest aan het Half Mijl. Hij liet opzettelijk zijn telefoon thuis, niet wetende dat de auto zijn locaties wel vastlegde.

Er zijn momenten geweest dat hij twintig minuten op Half Mijl was, maar ook momenten van een paar minuten. "Wat opvalt is dat hij in het donker of bij schemer daar is geweest. Het is daar pikkedonker. Hij kon daar uit het zicht actief zijn."

Ook tijdens voetbaltrainingen van zijn zoons, is de auto op Half Mijl gezien.

Uit appjes blijkt dat Silvana geen idee had waar Marlon B. telkens naartoe ging als hij naar Half Mijl reed. In een appje meldt ze aan iemand dat ze er buikpijn van heeft. 'Want je weet ook niet waar hij toe in staat is. Erg dat je zo moeten denken hè.', leest de officier voor.

De keren dat hij eerder op het Half Mijl is geweest, laat Marlon B. zijn telefoon thuis, concludeert de officier van justitie. Op gegevens van zijn auto is wel te zien waar hij is geweest.

Tussen elf uur vrijdagavond en zaterdagochtend zeven uur is ze om het leven gebracht, stelt de officier. Volgens de officier van justitie is niet duidelijk wanneer precies. Maar hij gaat wel uit van voorbedachte rade. "Verdachte is meerdere keren bij het Half Mijl geweest, in de omgeving van het graf."

De officier vertelt dat Marlon B. lijkbleek wordt als de politie hem thuis confronteert met haar vermissing.

Op dat moment zitten in de wasmachine kleren, beddengoed, schoenen en een bh. "De verdachte is thuis bezig geweest om sporen weg te werken."

De officier van justitie zegt dat het Marlon B. moet zijn geweest die haar heeft omgebracht. Hij haalt appjes aan, op het laatst stuurde zij die vrijdagavond laat een laatste bericht.

Op zaterdagochtend rijdt Marlon B. weg bij zijn huis, rond half acht. Naar het Half Mijl, waar Silvana later gevonden werd. Een kleine twintig minuten later vertrekt hij daar weer.

De officier van justitie komt aan het woord. Hij begint met een e-mail van Silvana op 17 november, ruim een dag voor het overlijden Silvana. "Het geeft aan hoe ze keek naar de toekomst. Het was duidelijk dat ze snakte naar een nieuw leven en een nieuwe toekomst."

Silvana zou die zaterdag gaan verhuizen naar een huurwoning samen met haar dochters.

De rechter vraagt wat de verklaringen van nabestaanden met hem doen. Marlon B. wrijft door z'n ogen, snottert luid en zegt dat hij het verschrikkelijk vindt. Maar hij heeft echt niet meer te zeggen dan hij tot dusver heeft verklaard.

Het 15-jarig meisje vertelt dat ze haar zusje mist, want ze wonen niet meer bij elkaar en zien elkaar een stuk minder. Ook haar stiefbroertjes ziet ze niet meer.

"Ik weet ook wat je van mij vindt: je noemde me lastig en brutaal. Je sloot me buiten en boorde me de grond in met je opmerkingen. Ik viel niet voor je praatjes. Ik doorzag wat je deed. Maar zeg maar eens als twaalfjarig meisje tegen je moeder dat de man waar ze verliefd op is, niet is wat ze denkt."

"Je vond het ook gemakkelijk om mij de schuld te geven van de dingen die je zei of deed, omdat je het vermogen niet hebt om naar jezelf te kijken. Je was ook zo jaloers op de band die ik met mama had, dat je ons uit elkaar probeerde te drijven. Het verbaast me niks dat je geen verantwoordelijkheid neemt voor je daden. Ik ken je niet anders."

"Silvana was niet alleen mijn moeder maar ook mijn beste vriendin. Ik kan me geen toekomst voorstellen zonder haar. Dit was mijn grootste nachtmerrie. Er zal geen dag meer voorbijgaan, dat ik er niet aan denk. Jouw straf zal nooit hoog genoeg zijn."

De oudste dochter van Silvana, ze is vijftien jaar, krijgt het woord. Ze houdt een indrukwekkend betoog en leest haar verklaring voor zonder te breken.

"Mijn leven stond stil die ochtend. Je zei dat mama al vroeg vertrokken was die ochtend, maar ze nam de telefoon niet op. Dat was niets voor mama. Nadat ik een paar keer had gebeld, raakte ik in paniek. Ik wist dat er iets mis was. Ik wist dat jij ermee te maken had."

De moeder van Silvana komt aan het woord. "De grootste nachtmerrie in m'n leven, je dochter verliezen. Niet door een ongeluk of een ziekte maar door een brute moord. Omdat jij niet wilde dat ze jou zou verlaten."

"Mijn gedachten waren al direct: hij zou haar toch niks hebben aangedaan? Die dinsdagavond kregen we bericht dat er een lichaam gevonden was.

"Jij hebt hun moeder, mijn dochter van ons afgenomen. Vieze, vuile moordenaar. Ik kon en wilde niet geloven dat dit Silvana, mijn dochter was."

De moeder breekt tijdens haar betoog en valt even stil. Marlon B. wrijft ondertussen weer door z'n ogen en kijkt recht voor zich uit.

"Ondanks dat ik al bijna anderhalf jaar geen contact meer had met Silvana, wist ik dat ze haar kinderen niet achter zou laten. Ik wist dat het niet goed zou aflopen. Ik ging er kapot aan."

"Ik voel me ook zo schuldig dat ik al zo lang geen contact met haar had. Ik heb niet meer met haar kunnen praten van moeder tot dochter. Achteraf gezien kwam dat waarschijnlijk ook door jou."

De schadevergoeding voor de twee dochters van Silvana komt aan bod.

De advocaat van de dochters van Silvana licht het toe: "Ze hebben samen hun moeder in het uitvaartcentrum gezien. Dat heeft ze niet onberoerd gelaten. De confrontatie met het lichaam van hun moeder, was voldoende om een enorme schok teweeg te brengen."

Marlon B. hoort het verhaal van de advocaat aan en kijkt voor zich uit hij wrijft door z'n ogen. "Zag ik u emotioneel worden?", vraagt de rechter als de advocaat klaar is aan Marlon B. Hij zegt van niet. Gesnuif klinkt door de microfoon.

De zaak is weer geopend. De advocaat van de familie van Silvana en de advocaat van zijn twee zoons komen aan het woord. Marlon B. zit weer op zijn stoel. Monter en overeind.

Hij fronst en schudt nee, tijdens de lezing van de advocaat van zijn zoontjes. Hij vindt het vreemd dat er een schadevergoeding gevraagd wordt voor zijn jongens. "We hebben gezamenlijk gezag, die schadevergoeding komt weer bij mijn ex en mezelf terecht. Ik vind het broekzak, vestzak."

Vond hij dan niet eerder dat zij als een tweede moeder was voor zijn zoons? "Ja, ze was altijd vriendelijk tegen de kinderen. Tegen alle vier. Ze was hartstikke aardig tegen ze. Maar ze was niet hun moeder."

Er wordt een pauze van een kwartier ingelast.

Een rechter benoemt nog een onderdeel uit het onderzoek naar de persoonlijkheid van B..

De onderzoekers zien dat er bij de verdachte weinig inlevingsgevoel is voor de nabestaanden. Hij zwakt het verdriet van de kinderen af. Hij wordt pas emotioneel als het gaat over zijn eigen toekomst. De onderzoekers zeggen dat hij zichzelf centraal stelt.

Marlon B. geeft aan dat hij zich niet herkent in dat beeld en dat hij zich daarover verbaast.

Zijn strafblad komt aan bod. Hij is betrokken geweest als verdachte in twee zaken over huiselijk geweld. Deze zijn niet in behandeling genomen maar zijn geseponeerd.

Marlon B. was verwikkeld in rechtszaken met zijn ex. Hij spreekt van drie jaar ellende. Dinsdag nadat Silvana overleed zou een hoger beroep dienen. Hij zegt dat hij gecontroleerd werd door zijn ex. "Of ik ze niet alleen thuis liet. Het is een grote ellende geweest."

De rechter gaat over naar de persoonlijke situatie van Marlon B. Ze schetsen een beeld van zijn jeugd. In 2017 is hij in Hoogeloon komen wonen, samen met de moeder van zijn kinderen.

Volgens de rechter is uit onderzoek gebleken dat hij geen persoonlijkheidsstoornis heeft. "Gelukkig", zegt Marlon B. "Want anders krijg je tbs of ergere dingen." "Maar wat verwacht u dan van de rechtbank?", vraagt de rechter. Hij haalt zijn schouders op.

Zijn kinderen mogen bij hem langskomen. "Maar dat wordt tegengehouden door mijn ex." Hij heeft wel telefonisch contact met ze.

De sportschool en zijn huis zijn inmiddels verkocht.

Het viel de officier van justitie op, dat de ex van Marlon met respect sprak over Silvana. "Zij zag hem als tweede moeder voor haar kinderen. Realiseert u zich dat ook uw twee jongens Silvana kwijt zijn?".

Marlon B.: "Ja, dat weet ik. Ik zeg tegen ze dat ze alles op moeten schrijven wat ze willen vragen. Schrijf het op."
De officier van justitie komt aan het woord. Hij wil weten waar zijn telefoon was op 18 november. De dag voordat Silvana verdween. Marlon B. zegt dat hij zijn telefoon alleen bij heeft op z'n werk. "En anders ligt hij thuis."

De officier van justitie blijft doorvragen over zijn telefoon.

De rechter wijst hem op de verantwoordelijkheid dat de nabestaanden recht hebben om te weten wat er met hun moeder is gebeurd. Ze legt hem het vuur aan de schenen. "Als u het wel weet en niets zegt, kiest u ervoor om die meisjes nog heel veel extra leed aan te doen. Als u iets weet, al zijn het maar flarden: zeg het asjeblieft hier en nu."

Marlon B.: "Het laatste wat ik me kan herinneren is dat ik in bed lag, dat ze voor de tweede keer zei ze dat ze last had van mijn telefoon. Dat ze voor de tweede keer boos werd en dat ze me met een kussen sloeg."

Nogmaals dringt de rechter aan dat dit zijn kans is om eerlijk te zeggen wat er is gebeurd. Marlon B. blijft onduidelijk: "Misschien had ik een kronkel in de kop, er kan iets gebeurd zijn. Ze moeten weten, er is niks expres gebeurd, er is niets vooraf bedacht."

Hij houdt vol niet te weten wat er is gebeurd.

Een van de rechters stelt dat Marlon B. tijdens het verhoor afwijkend antwoordt. Was u daar om het graf te graven voor Silvana? "Nee, ik heb nooit de intentie gehad om iemand ooit iets aan te doen."

Marlon B. geeft aan dat hij nu op een goede plek zit. "Ik krijg hulp en therapie. Het is voor mij nu een goede plek, met rust en regelmaat. Ik had zelf nooit hulp gezocht."

De rechter vraagt nogmaals: "Kunt u het zich echt niet herinneren?" Marlon B. zegt dat hij het echt niet meer weet wat er is gebeurd. "Ik kan niet vertellen wat ik niet meer weet. Ik zie dat het erop lijkt, dat mijn gedrag raar is. Ik kan me niet herinneren dat ik het gedaan heb maar ik zeg niet dat ik het niet gedaan heb, want ik zie ook wat er aan mij kleeft."

Marlon B. zegt dat hij niet meer weet wat er is gebeurd. De rechter wil weten wanneer dat geheugenverlies is ontstaan.

Rechter: "In eerste verklaringen heeft u ongeveer per minuut besproken wat er is gebeurd. In de derde verklaring lijkt er verandering te komen. U zegt dan: ik ben hele stukken kwijt."

Marlon B.: "De eerste twee verhoren heb ik overal antwoord op gegeven. Over dingen die ik dacht. Na overleg met mijn advocaat heb ik besloten om alleen dingen te zeggen die ik zeker wist."

Een andere rechter gaat over op vragen. Marlon B. zei eerder tijdens de zitting dat hij hallucineerde. Maar wanneer is dat precies geweest? "Tijdens een politieverhoor, maar ik weet niet meer wanneer of welke. Het waren er zoveel."

Volgens de rechter is uit verhoren gebleken dat Silvana zou hebben gezegd dat hij losse handjes had. Marlon B.: "Dat klopt domweg niet. Ik heb nooit m'n handen uitgestoken, ook niet naar m'n kinderen. Nooit."

Marlon B. zegt dat hij in detentie in de papieren las dat Silvana bang voor hem was. "Daar snap ik niks van. We hebben veel leuke dingen gedaan, naar de kinderboerderij, 's avonds speelden we een spelletje. Ik snap er niks van."

Silvana heeft veel contact met collega's, ook over haar partner. In juli kon ze sportschool niet meer in, daar had Marlon B. voor gezorgd. Ook geeft ze bij collega's aan dat ze bang voor hem is. "Ik woon samen met een psychopaat", zou ze hebben gezegd.

De dochter van Silvana heeft volgens de rechter verklaard (op het moment dat Silvana nog niet gevonden was) dat ze bang was. "Als u boos was, zei u tegen Silvana: 'Als jij ervoor zorgt dat er iets gebeurd waardoor ik geen contact meer met mijn kinderen heb, dan overkomt jou iets.'." Marlon B. ontkent dat. "Dat heb ik nooit gezegd, 100 procent zeker."

Silvana had ook veel contact met de ex van Marlon B.

De rechter vertelt dat het lichaam was afgedekt met plastic blauw zeil. Er is allerlei onderzoek aan het lichaam gedaan. "Het overlijden kan zonder meer verklaard worden door wurging. Een ander oorzaak van het overlijden is niet gebleken."

In de grafkuil is ook een zakdoek gevonden, daar zitten sporen op van Marlon B. en van Silvana. Er is verder onderzoek gedaan aan de kleding. Ze had een overhemd aan, ze vonden dna bij Silvana's linkeroksel van Marlon B. en Silvana.

Marlon B.: "We lagen samen in bed, ik doe de was, we zijn met elkaar in contact geweest. Ik ga er zelfs vanuit dat er wel meer dna bij haar van mij te vinden was.

De rechter vindt onder de oksel wel een gekke plek. Marlon B. haalt z'n schouders op.

De rechter legt uit dat er een getuige is die zich heeft gemeld. Een wandelaar heeft al eerder die week een blauw zeil zien liggen op de plek waar Silvana later gevonden is. "Op maandag zag ze dat het zeil weg was en was de grond omgewoeld." Ook zag ze bandensporen.

De vrouw maakte van het geheel een video en stuurde die naar de anonieme tiplijn.

De telefoon van Silvana is zondag in de tuin gevonden, in een plastic zakje. Hoe die daar komt, weet hij niet. Volgens hem is dat geweest in de periode dat hij 't kwijt is.

Marlon B. ontkent dat er financiële problemen waren. Ook zou de relatie altijd goed zijn geweest. "In de zomervakantie hebben we een keer ruzie gehad, daarna was alles weer goed. Leuke dingen gedaan, uit eten geweest."

Volgens de rechter is in de software van de auto te zien dat de auto om tien voor half acht die zaterdagochtend naar de achterzijde van het huis is gereden. "Bent u dat geweest?", vraagt de rechter.

Marlon B.: "Dat is het stuk dat ik kwijt ben. Ik weet niet of ik het geweest ben. Ik kan het me niet herinneren. Maar het is mijn auto. Wie moet het anders geweest zijn?"

Met software is gekeken hoe Marlon B. met de auto heeft gereden. Op 19 november gaat de auto rond half acht naar een afgelegen plek in Vessem. Ze zien ook dat de auto daar al zes keer eerder is geweest in november. Marlon B.: "Ik ging daar regelmatig wandelen met de jongens."

Het bloed van Silvana zat op zijn broek en in de auto zegt de rechter. Hij kan het niet verklaren. "Er moet iets gebeurd zijn waardoor het gekomen is."

"Naar mijn idee was ze boos dat ik weer met m'n telefoon bezig was. Toen kreeg ik die tik met het kussen, maar ik weet niet wat er daarna is gebeurd."

Marlon B. zegt dat hij een tik heeft gekregen in bed, van Silvana. Ze zou haar hebben geslagen met een kussen. "Ik denk dat ze mijn kussen pakte en mij daarmee sloeg. Ze heeft me iets verteld over de kinderen, maar dat weet ik niet meer zeker." Van daarna weet hij niets meer.

De rechter vraagt wanneer hij Silvana dan voor het laatst heeft gezien. Marlon B: "Ik denk op dat moment. Ik zou hebben verklaard dat ik haar zaterdagochtend heb gezien. Maar dat ik dat zei, weet ik niet meer."

"Ik kan me nog herinneren dat ik rond middernacht naar bed ging, met mijn kleren aan. Er was gedoe met het stoken, we hadden de verwarming niet aan. Ik ben die nacht gaan douchen omdat ik het koud had."

Hij weet dat hij gedoucht heeft die avond, dat hij gewandeld heeft. Silvana ligt bij hem in bed.

Marlon B. is die avond gaan werken in zijn sportschool. Na het werk zouden ze samen film hebben gekeken. "Samen hebben we na het werk met z'n vieren film gekeken. Daarna hebben we de kinderen naar bed gebracht. Ze heeft me drinken gegeven."

"We sliepen in hetzelfde bed, er was geen gedoe. Maar we zeiden niets meer tegen elkaar. Alleen het hoognodige werd besproken."

De politie gaat naar de verdachte zijn huis. Marlon B. is op dat moment thuis en schrikt van de politie. Hij heeft krassen in z'n gezicht. Marlon B. zegt dat het is gekomen bij het aankleden van zijn zoontje.

Officier van justitie komt aan het woord. Marlon B. wordt verweten dat hij Silvana Heber met voorbedachten rade van het leven heeft beroofd.

De rechter vraagt wat hij te zeggen heeft. Hij zegt niet te weten wat er is gebeurd. Dat hij ervan overtuigd was dat hij het niet had gedaan. "Uiteindelijk zag ik wel in, alles wijst naar mij. Maar ik ben een stuk kwijt. Punt bij mij is, ik weet niet meer wat er is gebeurd. Maar het ligt wel bij mij. Nu het beter gaat, begin ik te snappen dat het naar mij wijst."

Marlon B. is aanwezig bij de rechtszaak. De familie van Silvana is aanwezig, ook de ex van Marlon B. (waarmee hij twee kinderen heeft) is erbij. De tribune zit vol met geïnteresseerden.

De rechter geeft aan dat het een emotionele zaak wordt, dat iedereen de zaal kan verlaten als het ze te veel wordt. Dat geldt niet voor de verdachte.

In dit liveblog blijf je vandaag op de hoogte van de zaak. Alle elementen voor een klassieke partnermoord zijn in deze zaak aanwezig. Tot dusver zweeg Marlon B. over wat er is gebeurd, de vraag vandaag is: bekent hij of blijft hij zwijgen?