Vogel Rok op je rug
Jeroen Schouw (47) uit Oosterhout liet een tattoo van de Vogel Rok zetten, die zijn hele rug bedekt. “Ik ben heel erg fan van de Efteling en vind het beeld van de Vogel Rok ontzettend gaaf”, vertelt hij. “En als je het doet moet je het goed doen, dus dan ook over mijn hele rug.”

In het kunstwerk zit behoorlijk wat werk en leed. Zeven keer moest Jeroen langs bij de tatoeëerder, waar hij telkens drie uur achter elkaar in de stoel zat. Vorige week werd de laatste hand gelegd aan de tattoo. “Ik ben er ontzettend trots op”, zegt Jeroen, die niet kan wachten tot de Vogel Rok na het onderhoud weer open gaat. “Dan ga ik er met mijn blote rug voor staan, zodat je kan zien hoe goed hij lijkt.”

De Efteling in zwart-wit
Ook over de grens wonen megafans van de Efteling. Zo zette Johan Janssens (52), uit het Belgische Lier, in een half jaar tijd zijn armen en borst vol met iconische beelden uit het park. De Python, Baron 1898, De Vliegende Hollander, Pardoes en zelfs het hotel staan in zwart-wit op zijn lijf. “Op deze manier is de Efteling nooit ver weg”, zegt Johan.

Hij en zijn gezin gaan wekelijks naar Kaatsheuvel en slapen minstens vijf keer per jaar in het Efteling-hotel. “Als je daar bent wordt je bevangen door het magische”, verklaart Johan. “We hebben twee gehandicapte kinderen en die zie ik de hele dag lachen. Dan kan je even al je zorgen loslaten.”

Zijn vrouw en kinderen vinden het fantastisch dat het park vereeuwigd is op Johans lichaam. “Mijn jongste dochter is fan van Joki en mijn oudste dochter van Symbolica”, zegt Johan. Speciaal voor hen heeft hij die twee iconen laten tatoeëren. “Mijn kinderen kunnen niet praten, maar ze kijken er wel steeds vol bewondering naar. Dat vind ik mooi.”

Een Sprookjesbos-arm
Gunther de Belie (52) uit het Belgische Sint-Niklaas is al van jongs af aan fan van de Efteling. Hij heeft op zijn armen 22 tatoeages van de Efteling staan. “Toen ik zeven jaar oud was kreeg ik een platenspeler, waarop ik lp’s met de sprookjes van de Efteling grijs draaide. Zo is de liefde begonnen.”

Toen hij vijftig werd wilde hij een tatoeage laten zetten en besloot hij voor een icoon uit de Efteling te gaan: de Poortheks van het sprookjesbos. “Het was de bedoeling om het bij eentje te houden. Maar na een maand vond ik die heks zo alleen staan. Ik liet er het kasteel van Doornroosje bij zetten en toen was ik zo enthousiast dat het los ging.”

Anderhalf jaar later en ruim zesduizend euro verder staan er op Gunthers rechterarm negentien sprookjesfiguren. Op zijn linkerarm is hij begonnen met de attracties. Vorige week liet hij nog de Vliegende Hollander tatoeëren. “Of ik er over twintig jaar spijt van heb? Geen idee. Maar nu sta ik er volledig achter. Op deze manier blijft het kind in mij bestaan."