Ondanks haar gevorderde leeftijd is Zus druk in de weer met de voorbereidingen in haar café. “Gelukkig ben ik goed gezond. Ik heb veel hulp van mijn kinderen maar ik doe altijd nog veel zelf. Ik sta ook alle dagen tijdens carnaval achter de tap, dat geeft mij een kick.”

Zus runde jarenlang het café met haar man Kees. In 1958 namen ze zaak over van zijn ouders. “Zij zijn in 1929 begonnen met het café. Het was een heel andere tijd. Wanneer mensen iets te vieren hadden of elkaar gewoon zomaar eens wilden ontmoeten, gingen ze naar het café. Tegenwoordig spreken mensen steeds vaker thuis af. Vroeger waren er hier maar liefst 34 cafeetjes, nu zijn er nog maar twee overgebleven.”

Het markante café Kees Nuijten aan de haven in Oudenbosch heeft binnen de warme uitstraling van een gezellige huiskamer: De barkrukken en tafeltjes zijn netjes gerangschikt en de tapkranen zijn keurig gepoetst. Achter de bar hangen oude foto’s. Wanneer Zus een kopje koffie inschenkt, werpt ze een liefdevolle blik op het portret van Kees die in 2007 overleed.

Zus: “Hij was een begrip in Oudenbosch. Kees speelde accordeon in het café in een tijd dat hier verder niks te beleven was. Hij bracht samen met zijn zwager en een goede kennis liedjes ten gehore van onder meer Johnny Hoes. Deze bekende producer stuurde bladmuziek op die mijn man instudeerde. In die tijd was het hier bomvol. Mensen moesten zelfs buiten wachten tot ze binnen mochten, prachtig was dat.”

Hoewel de drukte van weleer wat minder is geworden, verwacht Zus met carnaval veel carnavalsvierders in haar café. Iedereen is bij haar welkom maar Brabanders hebben een streepje voor. “Wij begrijpen dat carnaval niet draait om dronken te worden. Het gaat erom dat je lol hebt en dat je goed eet uiteraard. Mensen die hier niet vandaan komen, kunnen beter thuis een pilsje pakken en op tv kijken naar ons feest”, lacht Zus.

Dit jaar viert de cafébazin dus haar 6x11-jarige jubileum en over vijf jaar mogelijk ook nog het honderdjarig bestaan van haar zaak. “We zullen zien, ik heb kleinkinderen die het misschien willen voortzetten. Zolang ik iedere avond mijn portje kan drinken, ben ik er voorlopig nog.”