De drijvende kracht achter de gedenksteen is Sabina Cantiluppi. "Je kunt er een traantje laten zonder dat iedereen het ziet", vertelt ze. “Dit is een mooie, beschutte plek in de binnenstad. Het is centraal, maar ook rustig."

Sabina liep al enkele jaren met het idee rond. Toen mensen om haar heen wegvielen tijdens de coronaperiode vond ze het tijd voor actie. Op de gedenksteen staat een Oeteldonkse kiel, een lege kiel omdat de mensen die worden herdacht er niet meer zijn.

Zaterdagmiddag, meteen na de onthulling om 14.33 uur, blijkt al dat de gedenksteen echt een functie vervult.

“Ik mis mijn man”, vertelt een vrouw in een traditioneel Bossche outfit. “Hij is vier jaar geleden overleden en was altijd heel actief in Oeteldonk. Ik vind dit dan ook een heel mooi initiatief. We vierden altijd samen carnaval van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat.”

“Ik mis m’n zus Miranda”, vertelt een man. “Ze kijkt op ons neer en zorgt voor goed weer”, grapt hij. “Nu met carnaval denk ik aan haar, zoals bij de onthulling van Knillis. Ze hield eigenlijk niet van carnaval, maar ze was de eerste die de kiel aan had."

Een vrouw van 77 mist haar zus en broer heel erg met carnaval. “Heel veel mensen van mijn leeftijd zijn er niet meer”, legt ze uit. Ze draagt een foto van haar zus op haar carnavalskleding. “We gingen altijd met z’n allen carnaval vieren en het is mooi dat we hier bij de gedenksteen herinneringen op kunnen halen.”