Eén keer per jaar mag Van Aken samen met zijn diaken Geert Eijsbouts los. Over hun albe, het witte miskleed, dragen ze dit keer de groen-oranje sjaal van Kruikenstad. “Ik hoorde laatst een interessante complottheorie over bruggen in Parijs”, zegt Van Aken tijdens de viering tegen Eijsbouts. “Ze zouden allemaal in Seine zijn gezet.”

“Hier hebben we lang naar uitgekeken. Want het is leuk om te doen”, zegt Van Aken over de carnavalsdienst. “Net als de Mounties, of Johnny en Rijk, maar dan wat meer kerks en wat meer Tilburgs”, vult Eijsbouts aan.

Natuurlijk zijn er ook gebeden en is er een zegen. Maar het is geen eucharistieviering: de bezoekers gaan niet ter communie. “We zijn wat vrijer, kunnen aanpassen wat we willen”, zegt Van Aken over de dienst. En dus galmt in plaats van gregoriaans gezang dit keer Multicolor van Son Mieux door de kerk, net als Kleine Jongen van André Hazes en The Rose van Bette Midler.

In de kerk zijn oranje en groen, de carnavalskleuren van Kruikenstad Tilburg, dit keer dominant. De rode loper is oranje-groen net als de carnavalssjaal die bijna iedere bezoeker om heeft. Onder hen ook burgemeester Theo Weterings en rector magnificus van de Tilburgse universiteit Wim van de Donk.

Voor maar één ding is deken Van Aken nerveus: komt zijn boodschap wel over? Staan de carnavalsvierders, met waarschijnlijk een spijker in de kop van de vorige avond, open voor zijn beschouwende woorden? “We zitten allemaal met ellende, het leven is helemaal niet makkelijk. En dan is juist hier de mogelijkheid om te laten zien dat God jou verstaat op de plek waar jij bent.”

Hopelijk verstaat God wel Tilburgs dialect, want dat komt veel voorbij tijdens de dienst. Voor Van Aken, Oeteldonker van origine, is het lastig. Voorafgaand aan de dienst, neemt hij zijn teksten nog even door: “Hemelse vader, Uw liefde hebben wij neudig. Oh nee, nôdig.” Zijn diaken Eijsbouts staat erbij en lacht erom. Als geboren Kruik heeft hij er aanzienlijk minder moeite mee.

Dus geeft Eijsbouts zijn publiek de zegen: “We vroage zeege vur de Krèùkezèèkers, dèsse nie teveul gòn drinke, mar dèsser goed op gòn drinke”, zegt hij, nadat hij kort ervoor heeft staan swingen op ‘Starlight’ van Muse.

Na de dienst speelt blaaskapel Sleutelsòllers de muziek van ‘De glimlach van een kind’ terwijl de Kruiken zich weer van kerk naar kroeg bewegen. “Fantastisch was het”, roept een uitgelaten Van Aken over de muziek heen. “En wat je meeneemt zit hier”, hij wijst naar zijn hart. Zijn diaken hoort het niet, die danst voor de kapel mee op de muziek.