Hondenpension staat onder water: 'We hebben geen stroom meer en geen wc's'
"In enkele dagen tijd is het water hier enorm gestegen", vertelt Sharon. "We hebben hier 2,5 hectare grond. Gemiddeld staat nu overal veertig tot zestig centimeter water en dat kan hier niet zomaar weg. Je moet hier met regenlaarzen lopen, anders word je nat. Op zich vinden we dat allemaal niet zo erg, we zijn het gewend om buiten te werken. Maar de omstandigheden maken het zwaar." Ze snikt: "Je ziet in heel snel tempo iets verdwijnen waar je allemaal hard je best voor hebt gedaan."
"Dit is onvoorzien en bizar."
Volgens eigenaar Ron Kusters werken twee manieren om het water af te voeren niet: een gemaal en een afwateringssloot aan de Burgemeester Letschertweg. "Het gemaal is buiten werking en die sloot kan het water niet kwijt, dus er staat iets dicht. Volgens het waterschap zijn het gemaal en de sloot van de gemeente en die heeft nog niets gedaan, terwijl ze weet hoe ons terrein erbij ligt nu."
Het bedrijf heeft bij de gemeente een 'heel grote hulpvraag neergelegd', vertelt Sharon. "Dit is onvoorzien en bizar. Wat we nodig hebben? Een andere plek, waar we ons tijdelijk kunnen vestigen en waar we ook mensen kunnen ontvangen."
Tot die tijd hebben ze de honden helemaal achter op het terrein ondergebracht. "Dat is maar een klein stuk, maar ligt wat hoger dan de rest van het terrein." Daarnaast zijn wat benches met honden neergezet in de ontvangstruimte die ook dienstdoet als kantine. Voor de geiten en kippen is een ander tijdelijk onderkomen gevonden."
"Het voelt alsof we de mensen in de steek laten."
Sharon baalt dat ze haar klanten moet teleurstellen. "We zijn een dagopvang en een pension voor honden. Ook geven we hier trainingen. Daarnaast bieden we hier ook dagbesteding voor zorgcliënten. Kwetsbare mensen vinden hier een plek. Dat ligt nu allemaal als een donderslag bij heldere hemel stil."
Maandag waren de werknemers van Ron's Total Dog Care druk bezig met het afbellen van hondeneigenaren en zorgcliënten. "Dat je mensen moet teleurstellen dat we echt niks meer kunnen, voelt alsof je hen in de steek laat", vertelt Colette van Grinsven. Zij houdt zich bezig met het zorggedeelte van het bedrijf. "Dit voelt voor mij heel verdrietig."
"We moeten de moed bij elkaar rapen."
Intussen proberen de medewerkers er het beste van te maken. Maar dat valt in deze omstandigheden bepaald niet mee. "We hebben geen stroom meer, geen wc's..."
"We moeten een beetje de moed bij elkaar rapen", vult Amina aan. Zij is bij het bedrijf veldmanager voor de honden. Colette knikt: "We moeten oplossingen verzinnen."
