Hond Igor, het kleine duiveltje dat uiteindelijk een engeltje bleek te zijn
Igor werd vorig jaar mei bij een inval van de NVWA op het terrein van fokkerij Kwispel Enzo in beslag genomen, samen met honderden andere honden. De dieren werden niet goed verzorgd, de hokken en het drinkwater waren vervuild en veel honden hadden gezondheidsklachten.
Igor kwam terecht bij een zogenoemde opslagplaats in Zaandam, waar gekeken wordt of de dieren genoeg veerkracht hebben om bij een nieuw baasje terecht te kunnen. Daar zagen ze een zeer agressief hondje in hem, waarvan ze niet eens konden schatten hoe oud hij was, want hij verzette zich flink als ze probeerden naar zijn gebit te kijken.
Els Adams van Stichting Dier en Project ontfermde zich afgelopen zomer over het hondje. Deze zogenoemde 'allerlaatste kans'-opvang in het groene buitengebied in Nispen zorgt voor moeilijk plaatsbare of mishandelde dieren die nergens anders meer terecht kunnen.
"Ik moest beloven dat ik hem niet psychisch zou laten lijden onder het leven zelf."
"In Zaandam zagen ze het somber in", vertelt Els. "Ik moest beloven dat ik Igor niet psychisch zou laten lijden onder het leven zelf. En het klopt, hij was er slecht aan toe. Maar ik was vastbesloten hem een kans te geven."
In het begin deed hij lelijk, uit pure angst. Bij de opvang besloten ze om de Jack Russell eerst even met rust te laten. “We hebben hem alleen maar lekkere dingen toegestopt en hem verder een beetje in zijn waarde gelaten.”
Omdat Igor niet was gecastreerd, speelden zijn hormonen flink op. "Hij deed dingen die hij eigenlijk niet durfde. Alles was doodeng maar hij moest toch een beetje bravoure tonen. En daardoor ontstond er een soort tweestrijd", aldus Els.
"In zijn koppie dacht hij dat hij verlamd was als hij aan de riem zat"
Langzaam maar zeker wist het team het vertrouwen van Igor voor zich te winnen. "Na verloop van tijd konden we hem oppakken en vond hij het best om een aai over z'n kop te krijgen."
Toch was het trauma niet verdwenen. "Je zag aan hem dat hij het leven steeds leuker ging vinden, maar als je hem een riempje om deed, dan verstijfde hij helemaal. Hij liep geen meter. We hebben alles geprobeerd, maar hij blokkeerde gewoon. De voorpootjes liepen, maar met de achterkant liet hij zich enkel meeslepen. In zijn koppie dacht hij dat hij verlamd was als hij aan de riem zat. Zo kon hij urenlang op hetzelfde plekje blijven zitten, zonder dat hij zich verroerde."
Terwijl andere 'honden van Eersel' weer hond durfden te zijn en een nieuw baasje vonden, scharrelde Igor nog steeds rond in Nispen. Toch gaf Els niet op. "Dit kleintje is hartstikke lief, maar dat wist hij goed te verbloemen. We hoopten dat ’t kwartje nog zou vallen, maar daar was veel voor nodig."
"Hij heeft opa uitgezocht als speciale vriend."
Onverwachts viel het kwartje en ging de knop om. De pootjes van Igor kwamen weer in beweging. Hij wandelde zomaar mee aan de riem, braaf en zonder stress.
En dan, aan het begin van 2024, een half jaar nadat hij bij de opvang kwam, overheerst de triomf. Igor is herplaatst bij een nieuw baasje. "Ik geef toe, hij heeft het onderste uit onze kan gehaald qua inventiviteit, maar het is gelukt", zegt een dolblije Els.
Hij woont nu in een twee-onder-een-kapwoning, waar aan de ene kant een stel woont en aan de andere kant de (schoon)ouders. "Igor had het snel bekeken en heeft opa uitgezocht als speciale vriend. Hij ligt tevreden bij hem op schoot en af en toe krijgt hij een stukje boterham toegestopt. Je ziet dat hij zijn plekje heeft gevonden. Fantastisch gewoon."
