Zoveel steun in zoektocht naar nieuwe nier, toch staat José met lege handen
De voormalige bed and breakfast-eigenaresse uit Overlangel heeft maar één nier, en die functioneert steeds slechter. Het runnen van haar geliefde B&B heeft ze noodgedwongen opgegeven en de medicijnen die ze dagelijks slikt, zorgen voor flink wat bijwerkingen. Een nieuwe nier, afkomstig van een donor, is van levensbelang.
Zes mensen waren zo begaan dat ze bij Omroep Brabant aanklopten. "Drie van hen waren serieuze kandidaten, twee vrouwen en een man", vertelt José. "Ik had echt goede hoop dat het me dit keer zou lukken een match te vinden."
"Iemand was heel bereidwillig, maar hij had de verkeerde bloedgroep."
"De man was 72 en heel bereidwillig, maar hij had de verkeerde bloedgroep. Dan moeten de artsen heel wat toeren uithalen om het bloed passend te maken, en dan heb je meer ellende dan dat het iets oplevert."
De tweede kandidate werd uiteindelijk door het ziekenhuis afgekeurd voor twee ziektes waar ze in het verleden mee kampte. "Ze bleek niet te mogen doneren door fysieke omstandigheden. Dat was echt zo'n pech", vertelt José. "Ze had er zelf ook helemaal niet bij stilgestaan dat een match daarom zou kunnen worden afgekeurd."
En dan was er nog een jonge vrouw van 24 jaar. "Ze had er zorgvuldig over nagedacht en meldde zich aan bij het ziekenhuis als mijn nierdonor", vertelt José. "Maar toen duidelijk werd dat ze in de toekomst graag kinderen wilde, viel ze automatisch af. Met maar één nier is de kans op zwangerschapsvergiftiging namelijk groot, dat riskeren ze niet."
"Ieder dialyse is een klap voor de vaten en het hart."
Ondertussen functioneert haar enige nier steeds slechter. Vorige week hakte ze een lastige knoop door en besloot over te gaan op dialyse. Ze heeft geen keus, realiseert ze zich.
José moet straks drie keer week, steeds vier uur lang, naar het ziekenhuis om vastgekoppeld te worden aan allerlei slangen. "Mensen ouder dan 65 die beginnen met dialyse, daarvan is na vijf jaar nog maar de helft maar in leven", zegt ze somber. "Ze overlijden niet door nierfalen, maar omdat iedere dialyse een klap is voor de vaten en het hart."
Zoveel tegenslagen, het maakt haar verdrietig. "Ik heb alles wat in mijn macht lag geprobeerd om een donor te vinden en toch sta ik nu met lege handen", zegt ze. "Dat is afschuwelijk. Maar ik denk ook: laat maar komen dan. En die laissez fair-houding houdt me op de been."
"Als ik geen testament had gehad, dan was het daar nu de tijd voor geweest."
José realiseert zich dat haar toekomst zeer onzeker is, en onvoorspelbaar. "Het sterven komt dichterbij. Als ik nog geen testament had gehad, dan was het nu de tijd geweest om er werk van te maken", zegt ze.
Toch is ze niet bang voor de dood. "Ik realiseer me dat ik een prachtig leven heb gehad, in alle opzichten. Ik geef m'n leven nog steeds een negen, ook al zijn de toekomstscenario's somber."
Wie denkt José verder te kunnen helpen, kan Omroep Brabant mailen. Wij sturen het bericht dan door naar haar. José kan alleen een nier ontvangen van iemand met bloedgroep O.
Eind vorig jaar deed José ook al een oproep:
DIT VIND JE OOK INTERESSANT:
José (70) zoekt via Facebook naar een nieuwe nier: 'Ik grijp alles aan'
