Louise probeert het geluid dat ze hoort te beschrijven: “Alsof ze in de verte met een elektrische grasmaaier bezig zijn. Het is een zwaar dreunend geluid, als een dieselmotor. Of een vrachtwagen die stationair loopt. Ik heb het idee dat het er constant is, maar dat ik het door de wind de ene harder of zachter hoor.”

Ze schreef een stukje in de wijkkrant over de overlast die ze ervaart. Twaalf bewoners uit haar buurt reageerden. "Zoveel reacties had ik niet verwacht. Ze vonden het herkenbaar. Meerderen liggen er wakker van. Het gaat overal doorheen." Zoveel reacties waren voor Louise ook de bevestiging dat het niet aan haarzelf ligt. "Het zit echt niet in mijn hoofd. En het is ook geen oorsuizen, tinnitus. Dat is uitgesloten."

Louise is gaan uitzoeken wat het zou kunnen zijn. “Ik heb alle stroom eraf gehaald in huis. Om zeker te weten dat het niet in huis was. Maar ik hoorde het nog steeds. Was het maar de koelkast.” Ze zocht het buitenshuis. “Er hangen hier ook airco’s aan de huizen. Dat is te licht. Het is iets zwaars.”

Alle bewoners die er last van hebben, wonen in bij het parkje. “Daar staan twee transformatorhuisjes. Ik heb op YouTube geluisterd naar het geluid van transformatorhuisjes. Daar leek het wel op.”

“Het kan ook van een koelinstallatie van een bedrijf zijn", denkt ze verder. "Op de Jumbo hier vlakbij is een heel grote koelinstallatie geplaatst. Daarnaast heb ik gekeken naar het rioleringsstelsel van de gemeente Eindhoven. Ik heb opgezocht waar de gemalen zitten. Daarvan zitten er ook een aantal. Ook dat zou het kunnen zijn.”

Ondanks de duidelijke beschrijving, lukt het de verslaggever niet het geluid ook te horen. Maar het is voor Louise bijna niet vol te houden. Overal in haar huis heeft ze er last van. Ze is al verhuisd naar een andere slaapkamer in de hoop dat het daar over zou zijn, maar ook daar was het net zo erg. Ze wordt er wanhopig van. “Je veilige haven wordt aangetast. Het werpt een schaduw over je woongenot. Ik wil gewoon slapen." En dus blijft ze doorzoeken naar wat het geluid is dat haar wakker houdt.

Als tijdelijke oplossing speelt ze ’s nachts een ‘tegengeluid’ af waar ze zich op concentreert. Alleen een heel hard geruis dat ze op haar telefoon afspeelt helpt die bromtoon te onderdrukken. Ieder ander zou dáár juist wakker van liggen. "Zo kan ik tenminste ene beetje slapen. Anders word ik knettergek."

Volgende week woensdag wordt de meetapparatuur door de gemeente opgehaald. De buurtbewoners hopen dan snel meer duidelijkheid te krijgen.