Cris is inmiddels een fitte 28-jarige, maar op de basisschool was hij een gezet jongetje en werd hij gepest. Zijn ouders gingen uit elkaar. De familie was niet echt close en er werd niet gepraat over gevoelens. Als er iets mis ging, kreeg Cris het te horen. Maar een complimentje was zeldzaam. Behalve toen de vader van Cris de nieuwe documentaire zag. “Hij huilde, gaf me een knuffel en zei dat hij trots op me was. Ik dacht, wat overkomt mij nu?”

Toen Cris 13 was, kreeg hij vrienden via de voetbalclub. Het waren jongens en meisjes die zelf ook problemen hadden thuis. “Ze waren ruig, stoer en populair. We gingen op straat hangen. Ik was toch altijd al buiten.”

En toen was daar die grote zak wiet. Kosten: 35 euro. “Het gevoel van de eerste joint weet ik niet meer. Ik heb er zoveel gehad. Maar blowen gaf een fijn gevoel, het gaf rust, ik vulde de leegte op.”

Vervolgens was daar speed. “We probeerden het en waren de hele nacht wakker. De eerste keer voelde ik niets, maar de tweede keer wel. Het ging snel een trede hoger, ik ging de schaamte voorbij, ik was niet meer verlegen en ik kon me ook heel goed concentreren.”

Van twee jointjes per dag naar speed. Er ging nog geen jaar overheen. “Het ging zo snel.” Cris ging zich verslapen. “Als ik de eerste twee uur geen school had, moest de receptie mij nog wakker gaan bellen. Toen mijn ouders gingen scheiden, zette ik dat gewoon in bij de leerplichtambtenaar. Ik was heel manipulerend.”

Speed, XTC, ketamine, GHB en miauw, Cris gebruikte het allemaal. De stille jongen die op school werd gepest, was op 16-jarige leeftijd een drugsdealer om zijn verslaving te bekostigen. “Ik kwam bij gezinnen over de vloer om mijn drugs te kopen. Hele normale mensen in normale woningen die zelf dus niet gebruikten.”

De verslaving ging van kwaad tot erger. “Ik zag dingen die er niet waren. Ik heb een keertje een hele nacht met een pasje over mijn bed lopen schrapen omdat ik dacht dat de kleine textielbolletjes op mijn bed speed was. Het was gestoord.”

Cris viel toen hij thuiskwam van zijn werk in slaap tijdens het eten van een boterham. Hij werd de volgende dag weer wakker. Met zijn gezicht in de hagelslag. “Ik huilde elke ochtend omdat het zo uitzichtloos werd. Je weet gewoon niet wat je met jezelf aan moet.”

Cris stal van zijn familie. En raakte in de schulden. Toen klopte hij aan bij welzijnsorganisatie LEV-groep in Helmond. Daar hadden ze snel door dat Cris verslaafd was. “Het is heel moeilijk om de waarheid te spreken, je vindt dat je geen probleem hebt.”

Cris ging afkicken in Vught. Dat ging makkelijker dan hij dacht. Nu heeft hij een heel netwerk van supporters om zich heen, van bewindvoerder tot kickbokstrainer. “Je kunt dit niet alleen. Mijn motivatie is hoog. Eén lijntje en alles stort weer in. Een terugval is de dood voor mij.”

Cris hoopt met de docu iets terug te geven. “Ik wil het taboe doorbreken. Ik wil de onbekendheid wegnemen. Zie dat je een probleem hebt. Je bent niet alleen. Ben eerlijk naar jezelf. Ik zou niet meer tegen mezelf kunnen liegen.”

De documentaire over Cris is gemaakt in opdracht van de LEV-groep en gaat op 7 maart in première op onder meer YouTube.

Hier zie je vast de trailer: