Op de late avond van 5 maart 2014, rond half twaalf, drong Sydney H. gemaskerd de kleedruimte van het bedrijf binnen. Het slachtoffer dacht eerst nog aan een grap, omdat het de dag na carnaval was, maar al snel kreeg hij door dat het de man met het kleurrijke masker ernst was.

De twee raakten in een worsteling en het slachtoffer werd in zijn rug gestoken met een flink vleesmes. Daarna werd hij versleept naar een andere ruimte en vastgebonden met tape. De overvaller wilde toegang tot de kluis waar dure edelmetalen in lagen. Maar het slachtoffer had geen sleutel en daarop vertrok de overvaller met zijn auto.

Jaren later een melding
De politie stelde wel sporen veilig, maar jarenlang was er geen dader in beeld. Tot er in 2021 een melding kwam uit Duitsland. Er was een DNA-match met ene Sydney H. die nu in München woont.

In het bedrijf is DNA van Sydney gevonden op tape waarmee het slachtoffer was gekneveld. Ook in de auto van het slachtoffer is DNA van Sydney gevonden, op het stuur en op de versnellingspook.

Sydney verklaarde tijdens de zitting dat hij de overval een ‘zware zaak’ vindt, maar dat hij er niks mee te maken heeft. Sydney woonde in 2014 in Hoogeveen, op 200 kilometer van Eindhoven en hield vol dat hij op 5 maart 2014 op een verjaardag was van zijn stiefdochter in Duitsland. En dus kon hij niet eens de dader zijn.

DNA in kleedruimte
Volgens de advocaat van H. kon niet wettig en overtuigend worden bewezen dat Sydney wel de dader is. Zijn DNA is dan wel op verschillende plekken gevonden, maar dat kan nooit rechtstreeks door Sydney zijn achtergelaten. De overvaller had handschoenen aan, volgens het slachtoffer. En het DNA zat op de rug van een rol tape op een kast in de kleedruimte.

Volgens de advocaat kan dat dan bijvoorbeeld via familie van Sydney in Eindhoven op een handschoen zijn beland en zo door de echte dader zijn afgegeven op de rol tape. Hetzelfde scenario geldt voor de sporen in de auto.

Maar, de rechtbank veegde de argumenten van Sydney van tafel. Het gevonden DNA is overduidelijk van hem, zegt de rechtbank. De rechtbank vindt dat de verdediging met sterkere argumenten moet komen hoe het DNA van Sydney dan op de handschoenen van een andere dader terecht kan zijn gekomen.

Alibi over verjaardag
Ook het alibi van Sydney dat hij op de verjaardag van zijn stiefdochter was in Duitsland, wordt niet geloofd. Zijn vader en een vriend verklaren verschillend over het bezoek aan Duitsland en ook is er geen enkel bewijs, zoals bonnetjes van een tankstation of bewijzen van bezoek aan een stripclub.

De rechtbank vindt het ook vreemd dat Sydney geen enkele foto heeft van de verjaardag van zijn stiefdochter. Zij werd toen 15 en dat is in de Antilliaanse cultuur een speciale verjaardag, omdat een meisje vanaf dan als volwassen wordt gezien. Ook worden zulke grote feesten altijd in het weekend gehouden en dat was nu volgens Sydney gewoon doordeweeks.