In de binnenstad van Den Bosch rent Ruben van de ene kant van de straat naar de andere om karton en vuilniszakken op te halen. Nadat hij ze in de achterkant van de vuilniswagen gooit, springt hij achterop. “Het tillen van zware dozen, het rennen en het buiten werken. Daar geniet ik echt van”, zegt hij met een lach op zijn gezicht.

Ruben is met zijn leeftijd een van de jongste vuilnismannen van Brabant. En dat is bijzonder. “Dit werk mag je eigenlijk pas doen vanaf 18 jaar, omdat het zwaar en gevaarlijk kan zijn”, legt hij uit terwijl het karton wordt fijn geperst in de wagen.

“Toen ik 17 jaar werd, mocht ik als cadeau een dagje mee met de vuilnisophalers. Ik vertelde dat ik ervan baalde dat ik een jaar moest wachten. Maar ze hadden vertrouwen in mij en boden me een baan aan als vuilnisman." Nadat hij zijn middelbareschooldiploma haalde ging hij aan de slag bij een afvalbedrijf in Rosmalen.

Ruben had het werk snel onder de knie, want hij heeft al jaren 'ervaring'. “Vroeger kwam bij ons in de straat de vuilniswagen één keer in de week langs om de ondergrondse containers leeg te halen. Als klein jongetje zat ik dan voor het raam om te kijken hoe de mannen dat deden”, zegt hij. “Ik vond dat zo indrukwekkend om te zien. Ik dacht altijd: dat wil ik later ook doen.”

Vuilnisman zijn is een droom die uitkomt voor de 17-jarige jongen. “Ik heb een fascinatie voor vuilnis en de wagens. Toen ik klein was, liep ik al vaak met zakken afval rond om de straten schoon te houden. Dat ik dit werk nu elke dag mag doen, is heel speciaal voor me. ”

Ruben heeft elke dag plezier in zijn werk en staat met een grote lach op de achterkant van de wagen. Maar deze week is extra speciaal voor hem en zijn collega's. Het is de landelijke Week van de Afvalhelden. Vuilnismannen en -vrouwen krijgen extra aandacht voor het harde werk dat ze doen. "Het voelt alsof ik de hele week jarig ben.”

Hij is blij met de extra aandacht die ze krijgen, want dat is volgens hem hard nodig. “Ik hoor nog heel vaak dat mensen het werk van een vuilnisman vies en dom vinden. Ik ben vaak uitgelachen, omdat ik dit werk doe”, zegt hij.

Ruben hoopt dat voorbijgangers hem en zijn collega’s meer gaan waarderen. “Het boeit me echt niet wat ze van me denken, want ik houd ervan om uniek te zijn. Maar ik hoop dat mensen wat vaker beseffen dat ze ons nodig hebben om de straten in Brabant schoon te houden.”