Na zijn werkdag loopt hij naar huis langs een meer bij z’n werkgever Center Parcs in het Limburgse America. Daar op een betonnen rand, bij wat houtsnippers, ziet hij een grote, groene sprinkhaan. Hij kijkt ernaar, pakt z’n camera en maakt een foto.

“Toen ik dichterbij kwam, ging hij rechtop staan en spreidde hij z’n vleugels. Nou, dat schrikt niet alleen andere dieren af maar ook mij. Ik dacht: laat maar zitten, ik ben weg. Hij was staand wel zo groot als m'n handpalm.”

Maar de foto is zo spectaculair, dat hij ‘m op de website waarneming.nl zet. “Ik wilde weten wat voor dier het is, maar vervolgens kreeg ik mailtjes van Naturalis en het kenniscentrum van insecten. Ze zeiden dat ik iets unieks had gevonden. Ik dacht aan een gewone sprinkhaan, maar dat is dus niet zo.”

Jinze Noordijk van EIS (het kenniscentrum van insecten) bekijkt regelmatig de foto’s op de website van waarneming.nl en ontdekte de vondst van Dave, de zogenaamde ‘Iris Oratioria’. Het is een bidsprinkhaan uit het zuiden van Europa. Hij gaat nu verder onderzoek doen naar het insect.

Noordijk: “Hoe herken je deze sprinkhaan? Hoe komt deze soort hier terecht? Eigenlijk weten nog heel weinig, maar dat gaan we allemaal uitzoeken. Het dier heeft zelfs nog geen Nederlandse naam.”

Veel van deze zeldzame exoten belanden volgens hem via planten in Nederland. “Heel veel planten worden in Zuidoost-Europa opgekweekt. Het beestje vliegt daar rond en komt zo in onze tuincentra terecht.”

Maar het dier kan toevallig ook met een Zuid-Europese vakantieganger in de kofferbak zijn meegereden naar het Limburgse park. Of het is een ontsnapt huisdier van een fanatieke insectenverzamelaar. Eén keer eerder is het beestje bij iemand in Nederland in de tuin gezien", legt Noordijk uit. “Maar dat was geen volwassen dier, dus ik weet niet zeker of dat ook deze soort is. Dat ga ik overleggen met een onderzoeker in Italië.”

De vondst van Dave is tot op heden dan ook de eerste echte Iris Oratoria in Nederland. Gevaarlijk is de sprinkhaan niet, zegt Noordijk. “Hij is vooral leuk om te zien. Maar dat zulke exoten in Nederland kunnen overleven, komt doordat ons land steeds meer op Zuid-Europa lijkt qua klimaat."

“Deze dieren hebben warmte nodig om te kunnen overleven. Elk nieuw beest is een teken dat het snel gaat met de klimaatopwarming. Dieren kunnen zich goed aanpassen, maar de zeldzame soorten doen dat niet. Daardoor verdwijnen op den duur de bijzondere soorten. Uiteindelijk wil je niet dat de Noordpool op Afrika gaat lijken."

Dave zelf is heel trots dat hij het diertje heeft gevonden. "Ik sta er wel van te glunderen ja. Maar Freek Vonk heeft me nog niet gebeld hoor."