“Houdt u van zingen?” vraagt Anja aan een meneer in haar salon. De man zoekt naar woorden. Er klinkt een ja, maar welk liedje ze zullen zingen, dat weet de man niet. Als Anja ‘De klokken van Arnemuiden’ begint te zingen, begint vaste klant Riek (90) hard mee te zingen en te lachen. Anja geeft haar een borstel als microfoon. "Sommige mensen lijken alles te zijn vergeten, maar de liedjes van vroeger onthouden ze eigenlijk altijd wel", vertelt de kapster.

Voor mensen met dementie is een afspraak bij de kapper niet altijd even makkelijk. Zo merkte Anja geregeld dat ouderen soms halverwege de knipbeurt onrustig raakten en weg wilden. Maar daar vond de kapster een oplossing voor: "Zodra ik begin met zingen worden mensen vaak weer rustig en kan ik verder met mijn werk. Een vast repertoire heb ik niet en ik ben ook geen zangeres. Maar ik zie dat mijn klanten er vrolijk van worden en dat is mijn doel. Ik wil deze mensen blij en mooi maken.”

Het zingen met haar klanten ontstond toen Anja merkte hoe muziek haar ook opfleurde: "Wanneer ik somber ben, zet ik muziek op in de auto en zing ik heel hard mee. Daar word ik altijd weer vrolijk van. Dat probeer ik hier ook op de mensen over te brengen."

Het lukt niet altijd. Ze maakt ook de verdrietige momenten van haar klanten mee. "Soms huilen de mensen weleens of zeggen ze: 'voor mij hoeft het allemaal niet meer'. Dat vind ik heel erg om te horen." Soms kan ze niet meer dan een luisterend oor zijn. "We hebben bijvoorbeeld ook een mevrouw die altijd moet huilen als ze mij ziet en dan zegt: 'ik wil met jou mee', vertelt Anja. "Maar dat kan natuurlijk niet. Dat soort momenten vind ik best weleens moeilijk."

De zorgzaamheid van Anja, komt bij haar moeder vandaan: "Ik had een hele lieve, zorgzame moeder. Het grappige is dat ze vroeger altijd tegen me zei: jij moet echt in een bejaardentehuis gaan werken! Ik zei altijd: zet mij maar niet bij oude mensen, dat komt niet goed. En nu vind ik het helemaal geweldig."

Hoewel Anja's enthousiasme en vrolijkheid eraf spat, heeft ze ook genoeg redenen om zichzelf af en toe op te fleuren met muziek. Ze leeft al 16 jaar met leukemie en slikt daarvoor chemotabletten. “Soms krijg ik tijdens het knippen ineens kramp in mijn vingers en moet ik even stoppen", vertelt ze. "Ook de moeheid door mijn ziekte draag ik iedere dag bij me." Daarnaast verloor ze pas haar stiefzoon.

Toch gaat ze niet bij de pakken neer zitten. "Dit werk motiveert me om door te gaan met leven, het geeft me kracht en het maakt me vrolijk. Ik kom hier zo graag."