In Huize d’n Herd kunnen volwassenen terecht die geen dak boven hun hoofd hebben. Met als doel deze mensen op weg te helpen naar zelfstandig wonen. De een verblijft er lang, de ander kort. Dat hangt af van de problemen waarmee ze te maken hebben.

Jose is een van de bewoners die eerder op de oude locatie woonde en nu verhuist naar de nieuwe plek. Vol bewondering kijkt hij om zich heen. Als hij voor de eerste keer de deur van zijn nieuwe appartement opent, wordt hij er helemaal stil van. "Ik ben echt onder de indruk", is het enige dat hij kan zeggen.

De nieuwe opvanglocatie staat op de plek van de oude. Twee jaar geleden werd het gebouw helemaal afgebroken en vanaf de grond opgebouwd. Op die oude plek sliepen mensen in een kamertje van twaalf vierkante meter, ze hadden een eigen wastafel en voor de rest moesten ze alles delen.

"Maar je wilt juist dat mensen hier kunnen herstellen, ze zoveel mogelijk zelfstandig dingen laten doen. Daar moest het nieuwe gebouw aan voldoen", legt Daisy Lucassen uit van Sociaal Maatschappelijke Opvang (SMO) Helmond. Dat is gelukt, het gebouw heeft veel lichtinval, grote ruimtes, een pooltafel en een bescheiden restaurant.

Jose zijn nieuwe plek is op een van de hogere etages met een mooi uitzicht over de stad. Het appartement van veertig vierkante meter heeft een woonkamer met tv, een eigen badkamer met douche en toilet en een slaapkamer met tweepersoonsbed. De grijsblauwe kleuren op de muur heeft hij zelf mogen uitkiezen. "Wat zal ik hier heerlijk slapen", vertelt hij trots.

Een heel verschil met zijn vorige appartement in de opvang. "Daar was alles oud. Als je alleen je kamer gebruikt om te slapen, dan is het al snel goed. Maar het nodigde niet echt uit om daar alles goed schoon te houden", vertelt hij terwijl hij een ronde maakt door zijn ruimte.

Opnieuw is hij verrast als hij een deur opentrekt met daarachter zijn eigen badkamer. "Ah, een badkamer met eigen toilet. Dat ziet er gelikt uit, ik ben heel erg tevreden”, zegt hij als hij naar de witte en donkergrijze tegeltjes kijkt.

Een flinke verbetering ten opzichte van zijn oude kamer. In het oude gebouw moest hij een badkamer en toilet delen met anderen. "Als het niet zo fris was, had je pech."

Wie denkt dat daklozen deze gloednieuwe plek nooit meer willen verlaten, heeft het mis. Lucassen: "Dat is echt onzin. Je woont hier met 73 mensen, je hebt leefafspraken met elkaar. Als ik bewoners een appartement aanbied in het centrum van Helmond dat er veel slechter uitziet, dan gaan ze. Want niemand woont graag in een opvang."

De nieuwe opvanglocatie telt tien noodopvangplekken. Daarnaast zijn er nog 44 studio's en 29 grotere appartementen voor mensen die langer onderdak nodig hebben. Een flinke uitbreiding vergeleken met de oude locatie. Daar was toen plek voor zes noodbedden en 58 aparte kamers.

Jose beseft dat hij veel geluk heeft dat hij een appartement heeft in het nieuwe gebouw. De opvang is nu al helemaal vol. "Dat heeft te maken met de woningnood", legt Lucassen uit. "Er zijn geen huizen beschikbaar, dus ook hier stromen mensen minder snel uit. Ook door de energiecrisis kwamen meer mensen in de problemen. Je ziet het in het hele land, overal hangen ze met de benen buiten."

Inmiddels staan er volgens haar zo'n veertig dak- en thuislozen op de wachtlijst voor kortdurende opvang.

Jose is blij met zijn eigen plek met veel privacy. "Voor mij is het heel belangrijk. Sinds kort heb ik weer wat contact met mijn dochters. Nu kan ik ze hier ook ontvangen."

Toch moet hij nog heel eventjes wachten. De nieuwe opvang gaat woensdag pas open.

DIT WIL JE OOK LEZEN:

John zit klem in de daklozenopvang en hij komt er maar niet uit