Eddy werd geboren zonder linkerarm vanwege een bloedpropje wat vastzat. "Dat is minder heftig dan andere teamgenoten, die een amputatie hebben ondergaan door een ziekte of ongeluk. Voor mij is 1 arm heel normaal, ik heb nooit het gevoel gehad dat ik mijn andere arm ook kon gebruiken."

Hij startte in zijn jeugd met zwemmen en bleek een groot talent. "Net als andere kinderen zat ik op zwemles en ik vond dat heel leuk. Ik bleek er ook goed in te zijn en zo ben ik erin gerold. Ik heb zelfs in de Nederlandse selectie gezeten. Vanwege een rugoperatie moest ik helaas stoppen."

Voetbal was daarnaast een leuke hobby. Jarenlang voetbalde hij bij UNA in zijn woonplaats Veldhoven. "Na het zwemmen ben ik in contact gekomen met het Nederlands amputatievoetbalteam. Met 1 arm mag je daar alleen meedoen als keeper, met een beenamputatie ga je voetballen. Keepen was nieuw voor me en in het begin wennen. Ik was gewend veel te rennen op het veld, nu was ik gebonden aan het doelgebied."

Hij verdedigt vanaf 31 mei op het EK het doel, waarbij hij evenveel gaat spelen als Devon "Dit eindtoernooi is waar je het voor doet. Iedere week rij ik van Veldhoven naar Utrecht om te trainen. Nu mogen we ons gaan meten met de absolute toplanden."

Devon raakte in 2020 zwaargewond bij een motorongeval in zijn woonplaats Den Bosch. Hij liep een slagaderlijke bloeding op en verloor tweeënhalve liter bloed. Een brandweerman die in de buurt woonde, redde zijn leven.

"Nog een halve liter bloed zou fataal zijn geweest. "Mijn arm was niet meer te redden en er werd gekozen voor amputatie. Als je je realiseert dat ik er bijna niet meer was, dan ben ik er heel goed vanaf gekomen. Sommige mensen maken zich druk om de kleinste dingen, maar ik blijf positief. Daarmee maak je het jezelf een stuk makkelijker."

Hij voetbalde vroeger bij Wilhelmina in Den Bosch, maar twee jaar gelen kwam het amputatievoetbalteam op zijn pad. Door te trainen met zijn vader en de wekelijkse training in Utrecht gaat hij met stappen vooruit. "Het eerste half jaar vond ik het lastig, maar daarna ging het steeds beter."

Tijdens wedstrijden wordt het stompje van Devon vastgebonden aan zijn lichaam. Op deze manier zijn alle keepers gelijk aan elkaar. "Het mooie van dit team is dat iedereen zijn eigen verhaal heeft. We zijn een soort kleine familie van elkaar. Het zijn allemaal fanatieke gasten die er vol voor gaan. Ja, dat gaat er soms weleens pittig aan toe, een gebroken kruk is geen uitzondering. We hopen dit EK de poule door te komen en voor de top acht te gaan."

De selectie van Oranje is krap. "De sport is vrij onbekend, ik hoop dat daar verandering in gaat komen. Door onze deelname aan het EK en media-aandacht willen we laten zien hoe mooi amputatievoetbal is. Ik vergelijk het met vrouwenvoetbal. Daar was vroeger ook weinig belangstelling voor, maar dat is enorm veranderd."

In deze video van HOE..? gaat Devon terug naar de plek van het ongeluk waarbij hij zijn arm verloor: