Tussen de weilanden en bossen in het buitengebied van Sint-Michielsgestel staat al bijna twee eeuwen de witte molen. Zestig jaar geleden werd deze omgebouwd tot woonhuis, na jarenlang te hebben gefunctioneerd als graanmolen.

Dat het pand uit 1841 nu te koop staat, is bijzonder volgens de makelaar: “Je ziet wel vaker molens te koop staan, maar het komt maar zelden voor dat je er van onder tot boven in kan wonen. De laatste keer dat een molen als volledig huis te koop stond was jaren geleden, dat geeft wel aan hoe zeldzaam het is.”

In totaal telt de molen 309 vierkante meter woonoppervlakte, er omheen ligt 3770 vierkante meter grond. De molen in het buitengebied heeft een vraagprijs van bijna 1,8 miljoen euro. “Het is natuurlijk veel geld, maar als je kijkt naar andere woningen van deze afmetingen dan is het een heel reële prijs. En daarvoor heb je wel iets unieks."

Maar wat krijg je dan precies voor dat bedrag? Nou, behoorlijk wat. Het huis heeft zes slaapkamers, twee woonkamers, drie badkamers, een studeerkamer en een grote eetkamer met keuken. “Dat is van buitenaf niet te zien, maar er zitten veel kamers in de belt ‘verstopt’”, zegt de makelaar. De belt is de grasheuvel die rondom de molen ligt. “Door kamers daarin te bouwen, is de woonruimte meer dan verdubbeld. Dat komt niet vaak voor, dus dat maakt deze molen ook zo bijzonder.”

Wanneer je de molen binnenkomt, stap je in het hart van de molen. "Vroeger reden ze met paard en wagen door deze ruimte en later met auto’s, om graan op te halen", legt Romeynders uit. Dat in de ruimte het graan ook werd gemalen, is nog steeds zichtbaar: er ligt een betonnen maalsteen ingemetseld in de vloer.

Omdat er veel kamers zijn bijgebouwd, bevindt de originele buitenmuur van de molen zich nu in het huis. En dat is niet het enige dat herinnert aan de historie van het gebouw. Ook een deel van het draaimechanisme zit nog bovenin de molen.

“Het maalmechanisme zat hier onderaan in de huidige studeerkamer, maar dat hebben de bewoners weggehaald zodat er meer ruimte is ontstaan”, weet de makelaar. In diezelfde kamer staat ook een houten steile trap, richting de maalzolder. “Daar mag je ook als bewoner niet zomaar komen. Omdat het mechanisme nog werkt en de molen dus nog kan draaien. Dat krijgen echter alleen molenaars voor elkaar.”

Volgens de makelaar is er genoeg aandacht voor de molen. “Online kijken er veel mensen, maar daar zitten ook veel kijkers tussen die alleen nieuwsgierig zijn.” Er zijn ook al wat serieuze bezichtigingen geweest. Maar tot nu toe zonder succes.

“Het is geen standaardwoning zoals een hoek- of rijtjeshuis die als warme broodjes over de toonbank gaan. Het is een iets groter brood, dus daar hebben we ook iets meer tijd voor nodig om te verkopen.” En dus is dit 'pareltje in de polder' nog altijd op zoek naar een nieuwe eigenaar.