"Ik ben nou eenmaal een mensenmens", zegt Loek, terwijl hij bezig is met een tattoo op een onderbeen. "Ik heb een opleiding in maatschappelijke zorg en beeldende therapie. En daar heb je te maken met mensen die juist veel prikkels willen of juist niet. En daar doe ik nu iets mee in mijn tattoostudio."

De studio van Loek is een gat in de markt, zegt hij: "In de meeste studio's ga je naar binnen, je laat een plaatje zetten en je bent weer weg. Ik kijk echt wat mensen nodig hebben. Wat voor plaatje wil je, wil je dat er iemand bij is, wil je harde muziek of juist niet. Dat doen andere studio’s niet, dus er komen best veel mensen special naar hier."

Het klinkt tegenstrijdig, iemand die overprikkeld is en naar een tattooshop gaat. Maar het kan heel goed, ziet Loek: "Je kunt mensen op hun gemak stellen. Dan kunnen ze zich er op instellen en de prikkels van het tatoeëren op het lichaam uitschakelen. Het kan ook heel rustgevend zijn."

Loek biedt een luisterend oor voor zijn klanten. Ze hebben vaak een verhaal achter hun tattoo. "Het is soms een reis naar zelfacceptatie. Dan kan een tatoeage ook therapeutisch zijn."

Deze zondag is het de Dag van de Overprikkeling. Dan wordt er aandacht voor mensen die overprikkeld zijn als gevolg van een hersenaandoening. "Ik wist helemaal niet dat daar een speciale dag voor was", zegt Loek.

Hij weet wel dat er klanten zijn die hun overprikkeling juist willen laten zien. Ze zetten bijvoorbeeld een plaatje van een cactus, met daaronder het woord overprikkeld. "Een van mijn klanten laat als ze overprikkeld is gewoon haar tattoo zien, zodat ze niks hoeft te zeggen. Dan weet iedereen hoe het zit."

Tussen het praten door gaat Loek verder met de tattoo op het onderbeen, een kroon waar een slang doorheen kronkelt. Het plaatje wordt niet op zomaar een been gezet. Loek heeft deze ochtend toevallig zijn vader René in de stoel. De tatoeage is een herinnering aan een vriend die 36 jaar geleden verongelukte.

René heeft een vorm van autisme en daarom is rust voor hem heel belangrijk. "Sommige tattoostudio's zijn een donker hol, met harde muziek en afbeeldingen van doodskoppen. Daar zou ik nooit voor kiezen. Ik wil graag een vertrouwde omgeving."

Last van spanning heeft René dan ook niet nu er op zijn onderbeen een plaatje verschijnt. "Wat ik nog wel spannend vind, is als ik straks het plaatje ga laten zien aan de ouders van mijn overleden vriend."