Op vrijdagochtend zaten Dave en zijn vriendin in het ziekenhuis om te praten over de zwangerschap. Dave werd meerdere keren gebeld, maar besloot na het doktersbezoek pas terug te bellen. "Het was dringend stond in een berichtje, maar wij zaten ook in een belangrijk gesprek. Toen ik rond kwart voor elf terugbelde, hoorde ik dat ik alsnog naar Parijs mocht. Niet als reserve, zoals in eerste instantie, maar als deelnemer."

"Toen ik de reden hoorde, schrok ik. Een ontstoken hartspier is heftig. Ik stond daarom niet echt te juichen van blijdschap dat ik naar Parijs mag. Natuurlijk is het voor mij aan de ene kant ontzettend gaaf om mee te maken, maar ik hoop vooral dat Niek hier helemaal goed uit gaat komen. Ik heb hem aan de telefoon gehad, dat nieuws komt wel binnen."

De Olympische Spelen in Parijs moest het toernooi van Dave gaan worden. Toen kwam het vervelende bericht dat hij als reserve op de lijst kwam te staan. "Ik had een stabiel jaar achter de rug met goede prestaties. Dat ik vervolgens niet werd gekozen, zorgde ervoor dat ik in een diep gat terechtkwam."

"Het was voor mij de laatste reële kans op de Spelen. Om nog vier jaar door te gaan en te stijgen in niveau, is moeilijk. De jeugd komt eraan en die zetten veel grotere stappen. Dat ik me nu toch mag laten zien, is de kers op de taart."

De voorbereiding op Parijs verloopt overigens zeker niet vlekkeloos. "Ik ben vanwege mijn reserverol keihard door blijven trainen en heb aan toernooien meegedaan. Afgelopen weekend ben ik gevallen en nu zit er een kleine breuk in mijn duim. Als ik naar Niek kijk, valt dat natuurlijk allemaal wel mee. Ik moet voor mezelf de juiste manier vinden om te gaan trainen en dan is het de komende weken flink buffelen. Ik ga ervan genieten en hoop mee te doen om de prijzen."

DIT VIND JE OOK INTERESSANT:

Hij stapelt blessure op blessure, maar Dave knokt zich telkens terug.