Het bouwen van huisvesting voor legertroepen deed de bezetter overigens op meer plekken in Eindhoven. Met hetzelfde idee werd een complex aan de Oirschotsedijk gebouwd, waar nu BioArt Laboratories in zit.

Het pand aan de Sliffertsestraat is veel minder bekend dan dit complex – en ook veel kleiner. Het werd gebouwd nabij het toenmalige vliegveld Welschap, dat later verhuisde en Eindhoven Airport/ Vliegbasis Eindhoven werd. “De Duitsers wilden dat de legerkazerne gespaard zou worden bij bombardementen, tegelijkertijd moest het zich staande kunnen houden bij gevechten”, zegt Joris, één van de bewoners die het pand via leegstandsbeheerder VPS bewoont.

“Het is raar om te denken dat hier ooit met regelmaat de Hitlergroet werd gebracht en dat er Hitler-portretten aan de muur hingen. Maar ik vind wel dat het pand behouden moet blijven”, vertelt Joris, terwijl hij verder loopt naar de binnenplaats van het gebouw.

“Hier zie je dat de boerderij in een carré is gebouwd", wijst hij. "Maar als je een gebouw wilt verbergen in een Brabants landschap, werkt het eigenlijk niet. Hier zie je van oorsprong namelijk nergens dit soort boerderijen, die zie je in Limburg en Duitsland, maar niet hier. Maar goed, het is een detail dat Engelse bommenwerpers misschien niet direct zou opvallen”, zegt Joris.

Cultuurhistorici Bauke en Jos Hüsken geven hoog op van het pand. “We hebben al meerdere malen aangegeven bij de gemeente Eindhoven dat het gebouw behouden moet blijven en op de monumentenlijst moet worden geplaatst. Maar met de komst van het politiecomplex liggen de plannen om te slopen wellicht al klaar”, zo zegt Jos Hüsken.

“Van de andere kant vraag je je af waarom een pand als dit geen onderdeel zou kunnen zijn van een politiecomplex”, vraagt Bauke Hüsken zicht hardop af. “Dit is een pareltje.”

En daar valt wat voor te zeggen. Het pand dat eigendom is van de gemeente is dan niet erg goed onderhouden, de sleet zit er nog lang niet op. De muren zijn 50 tot 60 centimeter dik en verraden daarmee het oorspronkelijke nut van het gebouw.

Nadat de Tweede Wereldoorlog ten einde kwam, diende het pand nog als kazerne voor de marechaussee, brigade Welschap. De marechaussee betrok het pand in 1947 en ging er weg in 1980.

“De bogen zijn super kenmerkend, die zie je op alle foto’s”, zegt Jos. “Aan de zijgevel zit nog een raam met een mooie tufstenen omlijsting. Zonde als zo’n typerend gebouw moet verdwijnen.”

“De bouwstijl is in een stijl die voor de oorlog begon, de Delfste School”, gaat Jos verder. “Aan de Demer zie je nog veel gebouwen in dezelfde stijl. De Delfste School betekent grote bakstenen gevels en veel hout.”

“De boeren vlechtingen aan de dakrand – zie je die driehoeken? Die horen er ook wel bij. Die zijn bedoeld tegen het inregenen. Als je de bakstenen recht zou neerzetten, moet je ze afzagen, omdat ze anders uitsteken. Maar dan worden ze poreus. Door die vlechting zit het uiteinde van die steen aan de rand, zodat je ze goed dicht kan voegen.”

“Die Delftse School zag je veel in de jaren dertig”, vertelt Bauke Hüsken. “Zo zie je aan de vensterbanken dat ze met bakstenen zijn gemaakt. Na de oorlog kwamen de bekende geglazuurde tegeltjes in zwang, maar voor de oorlog was dat anders. Ook de trapeziumvormige schoorstenen vind ik heel kenmerkend.”

De historici denken dat daarnaast nog veel origineel is aan het pand. “Er zijn nog scharnieren te zien, waaraan een ijzeren deur heeft gehangen. Die deur aan de voorkant zit er nog in. De groene deuren met dit reliëf zag je ook veel in de jaren dertig”, zegt Bauke over een deur aan de binnenplaats. “Ik denk dat die nog origineel is. Ook valt het metselwerk op, dat is gedaan in een zogeheten staand verband. Dat zie je niet zo vaak.”

Een ander opmerkelijk gegeven is de dikke betonnen laag waarop het pand is gebouwd. “Dit was in die tijd heel ongebruikelijk”, zegt bewoner Joris. De gemeente Eindhoven kan nog geen uitsluitsel geven over wat de plannen zijn met het pand. “Mocht het gebouw inderdaad tegen de vlakte gaan is dat zonde, maar een sloper zal er nog een flinke kluif aan hebben”, vertelt Joris.