Parkinson-patiënt Jan krijgt boksles: 'Ik kijk naar wat ik wel kan'
Ook al hebben ze een ongeneeslijke hersenaandoening, trainers Arlette en Alex sparen hun leerlingen niet. Na een vermoeiende warming-up moeten de vier aan de bak tegen de boksbal.
“Heerlijk, heerlijk”, puft Jan Kok, nadat hij een minuut lang keihard tegen het stootkussen van Alex van den Akker heeft staan rammen. “Zo’n repeterende beweging is voor ons heel moeilijk om te doen”, legt hij uit. “Die snelle bewegingen.”
“Het is goed voor je hersenen.”
Jan had wel zijn twijfels in het begin: “Ik dacht: ik ga toch niet boksen? Ik laat me toch niet op m’n hoofd slaan? Maar het is de training voor het boksen, niet het boksen zelf. Bij iedere oefening moet je nadenken wat je doet, wat goed is voor je hersenen.”
Even verderop is Arlette van Kooten met Wim aan het oefenen. Zittend in een stoel laat ze hem tegelijkertijd zijn benen omhoog trekken en zijn armen naar voren bewegen. Dat gaat niet makkelijk. “Je moet met mij veel geduld hebben, ik kan het allemaal niet onthouden”, zegt hij lachend.
Toch geniet Wim ervan: “Ik moet af en toe gaan zitten. Moet kunnen, toch? Ik ben ook geen 18 meer. Ik vind het heel plezierig. Het is heel vermoeiend, maar ik voel me er happy bij.”
“Ik moet ermee dealen, het is niet anders.”
Tien jaar geleden werd bij Wim Parkinson ontdekt. “De laatste anderhalf jaar begint het door te zetten. Da’s vervelend, maar het is niet anders. Ik heb er heel veel moeite mee. Maar ik zal ermee moeten dealen, want het is niet anders.”
Jan heeft nu twee jaar Parkinson. “Dan stort je wereld in. Ik ging met een klachtje naar het ziekenhuis. En dan zeggen ze: 'Je hebt Parkinson. Heb je nog toekomstplannen? Wacht er niet te lang mee.' De prognose is natuurlijk slecht hè.”
Ook het boksen kan Parkinson helaas niet genezen, weet trainer Arlette. “Maar je kunt de kwaliteit van leven zo hoog mogelijk houden. En door toch intensief in beweging te blijven, kun je de klachten een beetje stabiliseren en mogelijk uitstellen.”
“Na de training ben ik helemaal kapot.”
Daar houden Wim en Jan zich maar aan vast. Jan heeft zich verzoend met zijn lot: “Voor mij is het glas halfvol. Ik kijk wat ik wel kan. Na deze training ben ik helemaal kapot, maar de dagen erna voel ik me zó fit. Positieve energie is dat, heerlijk.”
Arlette begrijpt het helemaal. "Je kunt nergens anders aan denken als je aan het boksen bent, dus je bent even weg van je eigen sores. Depressie komt veel voor bij mensen met Parkinson, daar is sporten heel goed voor. We proberen mensen uit te dagen: nog even iets verder, nog even dóór. En dan staan ze versteld van zichzelf. Dat geeft heel veel zelfvertrouwen.”
Wat is de ziekte van Parkinson? Parkinson is een hersenaandoening. Door de ziekte gaan bepaalde cellen in je hersenen langzaam kapot: de cellen die de stof dopamine maken. Dit kan voor allerlei klachten zorgen, zoals moeite met bewegen, het verliezen van je evenwicht, trillende spieren en problemen met denken.