In de Volleyball Nations League speelde 'Team NL Lange Mannen’ twaalf wedstrijden, waarin ze niet slaagden in de missie om de Olympische Spelen te halen. “In een maand tijd hebben we gespeeld in Turkije, Canada en de Filipijnen. Je reist veel en je moet wennen aan het tijdsverschil. In ieder land speelden we vier wedstrijden tegen toplanden. Dag in, dag uit moet je presteren terwijl je nauwelijks tijd hebt om te herstellen. Ik heb zoveel respect voor volleyballers op het allerhoogste niveau.”

Tom noemt het een geweldige leerschool. “Ik heb vaker op de longlist van de bondscoach gestaan, maar na een goed seizoen bij Orion in Doetinchem heb ik mezelf beloond met een definitieve selectie. Het was even wennen tussen de grote mannen, maar ik heb zeker genoten van de hele ambiance.”

In het Turkse Antalya was hij tegen het gastland belangrijk als invaller en tegen Cuba maakte hij zelfs zijn basisdebuut. “Volgend jaar hoop ik opnieuw bij de selectie te zitten. De groep gaat er flink anders uitzien omdat ervaren jongens mogelijk stoppen. Wij willen met jonge gasten de lijn doortrekken, de Olympische deelname in 2028 of 2032 zou geweldig zijn.”

Normaal gesproken zou hij van zijn ploeggenoten een ‘souvenirtje’ krijgen. “Er zijn twee opties voor een debutant. Je moet kaal, maar daar ben ik niet van. Ze kunnen ook bepalen wanneer ik voor de groep een liedje moet zingen. Ze hadden tijd zat om me voor lul te zetten, maar ik ben er tot nu toe goed vanaf gekomen. Al zorgt dit artikel er misschien voor dat ze er weer aan denken.”

Volleybal staat centraal in het leven van Tom. Afgelopen jaar was hij voor het eerst fullprof en werd hij met Orion landskampioen. “Ik had het plan om een opleiding tot ambulancechauffeur te gaan volgen, maar besloot me volledig te focussen op volleybal. Het is lastig om er iets naast te doen. Om 8.00 uur hebben we krachttraining, dan eet ik thuis en rust ik even en daarna is de volleybaltraining.”

Ook volgend seizoen speelt het servicekanon in Doetinchem. “Er was interesse uit het buitenland, maar op dit moment nog niks concreets. In mijn contract staan clausules waardoor een overstap wel mogelijk is. Voor nu de focus op Orion, waar we komend jaar mooie wedstrijden gaan spelen, zoals de Champions League. Genoeg mooie uitdagingen. Misschien dat er daarna een buitenlands avontuur voor me inzit.”

En dan te bedenken dat Tom op 17-jarige leeftijd slechts 1.70 meter was. “Voor een volleyballer was dat klein, al kon ik als libero spelen. Na een groeispurt ben ik teruggegaan naar passer/loper. Overigens heb ik vroeger ook altijd gekeept bij voetbalclub UDI’19. Toen ik een keuze moest maken, stelde mijn moeder de vraag: ‘Waar zitten meer grote vissen in de zee?’ Ik wil laten zien dat ik de beste ben, dus ik koos voor volleybal.”