Langs de A73 wordt een zonnepark aangelegd. Tijdens een bodemonderzoek naar explosieven werd een brisantbom opgegraven.

“Het gaat om een 500-ponder, die vanuit een Amerikaanse bommenwerper is afgeworpen”, weet Bert Lamber van explosievenonderzoeksbureau Tavela. “Dit is een zeer gevaarlijk explosief, de één na zwaarste die in de Tweede Wereldoorlog werd ingezet.”

Vrijdag aan het begin van de middag werd de bom tot ontploffen gebracht. Maar daarvoor moest het gevaarlijke projectiel wel verplaatst worden. Hij werd namelijk 70 meter van de snelweg gevonden en een belangrijke waterleiding lag op drie meter afstand van het explosief. “De snelweg helemaal afsluiten kost teveel en de waterleiding zou het ook niet gered hebben”, legt Lambers uit.

Daarom werd de brisantbom vrijdag eerst in een soort bunker van zand gedemonteerd. Vervolgens werd hij verplaatst, ging er 700 kuub zand over en werd alles en iedereen in een straal van 1,2 kilometer verwijderd.

Een medewerker van de Explosieven Opruimingsdienst Defensie (EOD) telt vervolgens af, drukt op de een knop en de bom gaat af. Dat gaat met een enorme knal, zand dat tientallen meter de lucht in gaat en takken en bladeren die uit de bomen worden geslagen. “Het was een flinke explosie”, zegt Lambers met een lach. “Als je ziet hoe dat zand wordt weggeslagen, dan zie je dat zo’n bom onmenselijke krachten heeft.”

Wat overblijft is een enorme krater en overal scherven van de vliegtuigbom. “Dit is het bewijs dat de bom vernietigd is.” Een vlijmscherp stuk ijzer heeft Lambers in zijn handen. “Het is rotzooi, gemaakt om mens en materiaal te vernietigen. Daar is dit materiaal nog steeds prima toe in staat.”

“We hebben Nederland weer een stukje veiliger gemaakt”, zegt Lambers terwijl hij de bomscherf in zijn hand heeft. “Deze neem ik stiekem mee naar kantoor.”