In totaal heeft hij straks 10.000 kilometers aan Vierdaagse van Nijmegen gelopen. Dat is ongeveer van hier tot aan Thailand. “Vijftig keer is natuurlijk een mijlpaal. Ik draag hem deze keer op aan een goede vriend van vroeger. Hij was mijn sponsor en masseur. Hij is overleden. Ik heb toen al besloten dat ik de vijftigste voor hem zou gaan lopen.”

Wandelen vindt Anton heerlijk. Hij begon ooit bij een wandelclub in Eindhoven. “Maar dan loop je maar vijftien kilometer. Dat is voor mij te weinig. Op mijn achttiende ben ik met iemand die ik van de wandelclub kende in Nijmegen mee gaan lopen.”

Thuis heeft Anton een bord met alle onderscheidingen die hij na elke Nijmeegse Vierdaagse heeft gekregen. In september is hij 49 jaar getrouwd. Het was een ‘huwelijkse voorwaarde’ dat Anton mee kon blijven doen met deze Vierdaagse. “De carnaval en de Vierdaagse. Daar moest mijn vrouw van afblijven. Ik heb al vroeg gezegd dat vijftigste keer een ‘must’ was. Met een glimlach natuurlijk, maar ze is er wel in mee gegaan.”

Wie een stukje met hem meeloopt, verwacht niet met iemand van in de zeventig te maken te hebben. Het tempo is hoog. De vijftig kilometer per dag tikt hij ook nu nog aan en dat vier dagen achter elkaar. “Dat moet in je gestel zitten. Ik loop altijd heel gemakkelijk en graag.”

Maar wie wat langer met hem praat, komt erachter dat hij de pijntjes verbijt want de laatste tien jaar loopt hij met constante pijn. “Een operatie is niet helemaal goed gelukt en ik zit met een afgeklemde zenuw in de rug.”

Dit is dan ook de laatste keer dat hij de Vierdaagse loopt. “Ik heb de laatste jaren zoveel last van mijn lichaam gekregen dat ik het niet meer prettig vindt om mij daar maandenlang op voor te bereiden.”

Want een goede voorbereiding is de beste tip die hij kan geven. En dan vooral veel kilometers maken. Hij liep in de voorbereiding al vierhonderd kilometer. “Er zijn altijd mensen die uitvallen. Omdat ze verkeerd schoeisel of verkeerde sokken dragen. Maar het komt hoofdzakelijk door niet te trainen.”

Uitleggen wat de Vierdaagse zo mooi maakt is voor Anton niet moeilijk. “Je ontmoet heel veel mensen. Ik heb daar kennisgemaakt met Engelsen en Duitsers met wie ik nog steeds contact heb. Als je een uurtje loopt, vind je mensen die jouw tempo lopen. Een praatje hier, een praatje daar. De sfeer in Nijmegen is niet uit te leggen, zo geweldig.”

Op het bord met onderscheidingen is er naast de ‘49’ nog ruimte voor de allerlaatste. Na dit jaar is het dan ook echt voorbij. “Het zal geen heel gemakkelijke worden. Het gaat wel lukken, maar dan ben ik ook klaar. Dan heb ik mijn doelen bereikt. Dan ben ik tevreden."

"Ik ga in een groot zwart gat vallen, maar fysiek gezien had ik al twee of drie jaar geleden moeten stoppen. Ik blijf nog wel stukjes lopen. Maar als ik over een stukje praat, kan ik nog steeds een uur tot anderhalf uur praten. Dat zijn voor mij stukjes.”

Deze dinsdag, 16 juli, begint de Nijmeegse Vierdaagse.