Tonny is niet van plan het bij deze 60 keer te laten. "Ik ga door totdat het echt niet meer gaat." Hij mag dan de deelnemer zijn die de meeste keren mee heeft gedaan, hij is niet de oudste. "Er lopen ook tachtigplussers mee", weet hij.

Tonny merkt wel dat hij een een dagje ouder wordt. "Sinds een jaar of 15 moet ik altijd onderweg een paar hazenslaapjes doen. Dan ga ik even liggen, doe mijn ogen dicht en ben ik even weg. Meestal word ik vanzelf na tien minuten wakker." Hij doet zijn slaapjes bij bekenden of een post van het Rode Kruis. "Als ik na een kwartier nog niet wakker ben, maken ze me wakker."

"77 is slechts een nummer", vindt Tonny. "Zolang het gaat, gaat het en het is ook een kwestie van doorzetten." Ooit begon hij als 16-jarige aan de eerste Kennedymars, hij deed toen al mee aan veel andere wandeltochten. "Nu hoor ik je rekenen en denken dat klopt niet, maar door corona is de wandelprestatietocht twee jaar niet doorgegaan. Die eerste keer vertrokken 104 wandelaars aan de tocht. De meesten compleet onvoorbereid. Ze hadden amper eten en drinken bij zich. Maar 68 haalden de finish."

Steeds gezelliger
In die zestig jaar heeft Tonny veel zien veranderen. Het is een stuk drukker geworden op en naast de route. Het is vooral ook gezelliger geworden. "Die live muziek langs de route is echt heel leuk en je hoeft je ook geen zorgen te maken over eten en drinken." Er is een jaar dat hem is bijgebleven: "Dat was mijn 48ste keer en toen waren er twee reanimaties. Eén heeft het uiteindelijk niet overleefd. Dat heeft impact gehad."

Een jaar later werden de routes uit voorzorg ingekort, omdat het nog warmer was dan het jaar ervoor. "De schrik zat er toen bij iedereen nog goed in", zegt het wandelicoon uit Someren. Tonny zelf is altijd vol vertrouwen. "Ik had een minimale voorbereiding. Ik was te druk. Ik moest beton storten en een riolering aanleggen. Na een goede nachtrust merk ik er niks meer van."