Al sinds Pim en Joost elkaar zo'n tien jaar geleden leerden kennen, hebben ze het met elkaar over hun kinderwens. Ze wilden allebei graag kinderen, maar zo vanzelfsprekend is dat niet voor twee mannen. Uiteindelijk kwamen Pim en Joost uit bij draagmoederschap. Dat houdt in dat een vrouw een baby krijgt van een van hen, maar het kind na de geboorte aan het stel afstaat. De draagmoeder is dan dus niet de ouder van het kind.

"Het is best lastig om een draagmoeder te vinden, want het is verboden om er een oproep voor te doen. Je moet maar net iemand in je omgeving hebben die dat wil", vertelt Pim. En zo iemand bleek het stel te kennen. Een goede vriendin zei dat ze graag draagmoeder voor ze wilde zijn.

De vrouw kreeg eerst twee eigen kinderen, maar wilde daarna nog steeds graag een baby voor Pim en Joost dragen. "Toen zijn we serieus met haar in gesprek gegaan. We hebben uitgebreid besproken hoe we het voor ons zagen", vertelt Pim. Het was zo'n goed gesprek dat ze besloten om ervoor te gaan.

Alle afspraken werden door twee advocaten op papier gezet. Inmiddels is de draagmoeder ruim twintig weken zwanger. "Het wordt een meisje", vertelt Pim blij. Het kindje wordt eind november verwacht.

Maar voordat Pim en Joost de officiële papa's van het meisje zijn, volgt er nog een heel traject. In de wet staat niks vastgelegd over draagmoederschap. Wensouders kunnen pas na de geboorte van de baby officieel de ouders worden, door het kindje te adopteren. Dat duurt gemiddeld vaak tussen de drie maanden tot een jaar. Soms zelfs langer. Al die tijd is de draagmoeder van Pim en Joost samen met haar man op papier nog de ouder van de baby.

"Het zorgt voor veel onduidelijkheid, voor zowel de wensouders als de draagmoeder", vertelt Pauline van Berkel van belangenorganisatie Zwanger voor een Ander. "Omdat de draagmoeder juridisch gezien nog de ouder is, moet ze bijvoorbeeld mee naar het gemeentehuis voor een paspoortaanvraag, toestemming geven voor vaccinaties en bij medische handelingen komen opdraven."

Voor Pim en Joost betekent het nu vooral dat ze tientallen documenten in moeten vullen, dat de Raad voor de Kinderbescherming langskomt en dat er na de geboorte dus nog een rechtszaak komt, voordat ze ook op papier de ouders van het pasgeboren meisje zijn. "Als je een kindje verwacht, ben je normaal bezig met leuke dingen zoals de kinderkamer en babykleertjes. Wij moeten nu steeds bezig zijn met allemaal dingen die niet leuk zijn", vertelt Pim.

Daarnaast heeft het stel geen recht op ouderschapsverlof. En dat terwijl ze eind november met een pasgeboren baby thuiszitten. "Gelukkig krijgt het UWV tegenwoordig vaker dit soort zaken. Daarom kennen ze 6 weken adoptieverlof toe. Joost en ik hebben met onze werkgever gepraat en die wil dat aanvullen tot 10 weken verlof. Dat is heel fijn."

Maar na al die jaren is Pim vooral heel blij dat hij straks vader mag worden. "Uiteindelijk is het het belangrijkste dat het kindje gezond is."