Hij is de tel inmiddels kwijt, maar honderdduizenden klompen heeft Ad Traa in zijn handen gehad. "We wisten dat dit er ooit aan zat te komen, omdat de vraag naar de traditionele Nederlandse klompen steeds meer afneemt”, vertelt Ad als hij een houtblok in een machine plaatst.

Hij werkt al sinds zijn twintigste in het familiebedrijf dat zijn opa Janus in 1928 begon. "In die tijd waren er alleen in Liempde al bijna dertig klompenfabrieken. Vooral in deze regio was het in die tijd heel gewoon om klompenmaker te zijn", blikt hij terug. "Dat komt omdat in deze regio veel populierenbomen groeien, van dat hout werden de klompen gemaakt."

De familie Traa wist zich te onderscheiden door als een van de eerste bedrijven het gehele proces te automatiseren. "Sommige machines staan al zeker zeventig jaar in de fabriek. In de jaren 80 heb ik samen met mijn vader Wim de machines die er al stonden omgebouwd, zodat ze automatisch het werk konden doen. En ze werken nog steeds”, vertelt de 62-jarige klompenmaker.

Zoon Luuk Traa (33) kijkt toe hoe zijn vader aan het werk is. Als vierde generatie is hij wel onderdeel van het familiebedrijf, maar hij staat zelf niet achter de machines. "Mijn overgrootopa heeft vroeger nog een opleiding tot klompenmaker gevolgd, maar die tijd is voorbij. En de handleidingen van onze machines zijn er ook al niet meer. Dus ik had het van mijn opa of vader moeten leren, maar dat kwam er niet van."

Inmiddels zijn de oude machines in de fabriek dringend aan vervanging toe. "We zouden heel veel moeten investeren om de fabriek up-to-date te houden, maar omdat de vraag afneemt, is dat niet rendabel", zegt Luuk. In de fabriek werden vroeger tussen de vijftienduizend en twintigduizend klompen per jaar gemaakt, nu zijn het er nog maar een paar duizend.

Daarom had Luuk één voorwaarde toen hij in 2015 in het bedrijf aan de slag ging. "Ik vond dat we ons toen al moesten gaan focussen op een breder assortiment", zegt de jonge ondernemer. "Als we dat niet hadden gedaan, dan was er een grote kans dat ons bedrijf nu niet meer zou bestaan. Nu zijn we de afgelopen jaren zelfs gegroeid."

Na 97 jaar sluiten de deuren van de fabriek in Liempde, maar stoppen met klompen verkopen doet de familie Traa niet. "We bieden bijvoorbeeld medische klompen aan voor zorgmedewerkers in het ziekenhuis of de thuiszorg of souvenirs", zegt Luuk.

Want de fabriek en opslag staan nog vol met houten klompen. Er liggen nog tientallen paren klaar die de komende maanden nog beschilderd en verkocht. "Als klein jongetje heb ik uren met mijn vrienden in het schilderhok in de achtertuin klompen staan schilderen. Ik weet niet of ik het ga missen, maar het is vooral raar dat het er straks niet meer is", zegt Luuk.