De Olympische Spelen zijn niet nieuw voor de atlete. Drie jaar geleden in Tokio was Anne er ook bij als loopster van het estafetteteam 4x400 meter. “Ik kwam helaas niet in actie tijdens de Spelen, maar het was al een verrassing voor mij dat ik erbij zat. Heel veel ervaring op de 400 meter had ik namelijk niet, ik combineerde het met de meerkamp.”

“Nu in Parijs ben ik ouder en meer ervaren en hoop ik niet op een herhaling van Tokio. Al weet je vooraf nooit wie er in actie komen. Het is spannend tot het laatste moment. Wat is de vorm, wie is er fit, wie kan er gespaard worden? Je weet echt niet wat er gaat gebeuren.”

Na Tokio raakte ze haar topsportstatus van NOC*NSF kwijt. De hoop op een terugkeer op het allerhoogste niveau gaf ze echter niet op. Dat resulteerde onlangs in een selectie voor het EK in Rome. Anne deed mee in de serie en in de finale pakten haar ploeggenoten goud. “Mijn moeder en zus konden op het allerlaatste moment nog een vliegticket regelen naar Rome.”

Dagelijks traint ze, net als haar zus, op de atletiekbaan in haar woonplaats Rotterdam. Daarnaast heeft ze een baan in de marketing. Anne is sneller dan ooit en voelt zich uitstekend zo kort voor Parijs. "Eigenlijk begin ik die 400 meter nu pas een beetje onder de knie te krijgen. Ik heb de meerkamp laten rusten en richt me op mijn favoriete onderdeel, samen met de 400 meter horden. Het niveau in Nederland ligt sowieso enorm hoog."

Mogelijk gaat Anne zich na de Spelen nog meer richten op hardlopen. Aan haar instelling verandert ze niets, want ze legt de lat altijd heel hoog voor zichzelf. “Of de 400 meter wel leuk is? Iedere training of wedstrijd ga je tot het gaatje, soms lig ik op de grond van vermoeidheid. Maar wat geeft het superveel voldoening als je de race perfect hebt gelopen.”